دانلود گزارش کارآموزی آشنایی با مراکز مخابراتی در شرکت مخابرات استان تهران ، اداره نظارت ، آزمایش و تحویل سیستم های انتقال

2- بخش های اجرایی یا فنی بعبارت بهتر بخش های عملیاتی شرکت مخابرات

وظیفه اصلی این قسمت در واقع پیاده کردن و اجرا کردن طرح های تصویب شده در بخش ستادی از جمله توسعه و تکمیل مراکز تلفن شهری، اجرای طرح های مخابراتی، نظارت و بررسی عملکرد شبکه های فیبر نوری و طراحی سیستم های بروز مخابراتی و .... می باشد.

یکی از ادارات اصلی و مرکزی این قسمت اداره ی کل نظارت، آزمایش و تحویل می باشد که خود به سه قسمت: 1- اداره ی کل نصب و راه اندازی 2- اداره ی کل خدمات مهندسی 3- معاونت توسعه و مهندسی می باشد.

وظایف: اداره نصب و راه اندازی وظیفه نصب سیستم های مخابراتی از جمله نصب کلیه ی سیستم های مورد نیاز در مراکز تلفن بین شهری و در مورد ارتباطات سیار وظیفه نصب آنتن های BTS و تقویت کننده های موبایل را برعهده دارد.

اداره ی خدماظت مهندسی در مورد پشتیبانی و نگهداری از سیستم های نصب شده را بر عهده دارد.

معاونت توسعه و مهندسی در مورد افزایش ظرفیت شبکه و برطرف کردن مشکلاتی که در کیفیت مخابرات اثرگذار می باشد و بطور کلی تحقیق و پژوهش در مورد بروز کردن شبکه های مخابراتی فعالیت دارد.

مراکز تلفن کوچک

فن آوری تلفن: گاهی از سیستم عمومی تلفن بعنوان هشتمین مورد از عجایب جهان یاد می کنند. شبکه ای متشکل از پیچیده ترین کامپیوترهای متصل به یکدیگر را تجسم کنید، که فقط در عرض چند ثانیه می توانند ارتباط بین دو نفر را در هر نقطه از جهان برقرار کند. شبکه های تلفن امروزی نه تنها می تواند ارتباط صوتی را با کیفیت خوب برقرار کند بلکه در انتقال دیتا نیز خیلی موثر است بطورکه امروزه در سیستم های انتقال اداره ای بعنوان دیتا از طریق فیبر نوری تشکیل شده است.

مراکز تلفنی: شبکه مراکز تلفنی در واقع شبیه درخت رو به رشدی است که تمام ریشه هایش به یکدیگر ارتباط دارند، هر چند ممکن است در شکل زیر این طور به نظر نرسد: با این که این شکل ساده شده است. اما اصول پایه ی شبکه مزبور را نشان می دهد.

مرکز تلفن محلی:

تلفن ها در واقع نشان دهنده ی انتهایی ترین نقطه ی شبکه می باشند، هر تلفن معمولاً با استفاده از یک جفت سیم مسی به مرکز قطع و وصل مربوطه متصل می شود(استفاده از سیم مسی باعث افزایش ظرفیت می گردد) که مرکز تلفن محل (co) نامیده می شود. مرکز تلفن محلی تمام عملکردهای مربوط به قطع و وصل بین تلفن های محلی را انجام می دهد. بنابراین خدمات مربوط به تلفن های محلی توسط یک مرکز تلفن محلی منفرد ارائه می شود. یعنی ارتباط تلفنی مزبور بدون واکنش متقابل با شبکه، در یک مرکز تلفن محلی صورت می پذیرد. این حالت مکالمه ی محلی نامیده می شود. (Local call).

هر مرکز تلفن محلی با سه رقم (مانند 276 یا 863) مشخص می شود، که سه رقم اول شماره تلفن های 7 رقمی را تشکیل می دهد. چهار رقم باقی مانده در واقع شماره تلفن اختصاصی شما می باشد و مرکز تلفن محلی برای ارائه خدمات از آن استفاده می کند.

مرکز تلفن شهری

وقتی شماره تلفنی را می گیرید که تحت کنترل مرکز تلفن محلی دیگری می باشد، باید مراکز مزبور به گونه ای به یکدیگر متصل شوند. کنترل قطع و وصل این مراکز محلی توسط مرکز دیگری بنام مرکز تلفن شهری (TC) صورت می گیرد. خطوط اتصال TC بین مرکز تلفن های محلی مبدأ و مقصد برقرار می باشد و کنترل قطع و وصل مبدأ و مقصد توسط سیستم هدایت موجود در این مراکز صورت می پذیرد. این مرکز بعد از برقراری اتصال با تلفن مقصد، سیگنالی به آن ارسال می کند که نشان می دهد شخصی در انتظار برقراری ارتباط می باشد. اگر نتوان از طریق مرکز تلفن شهری به مرکز تلفن محلی مورد نظر دسترسی پیدا کرد. در آن صورت باید ارتباط از سطح بالاتری در شبکه برقرار شود.

اگر چه هزینه مکالمه ی تلفنی در مرکز تلفن شهری محاسبه می شود، اما برقراری ارتباط از طریق چنین مرکزی در تمام موارد شامل هزینه ی مکالمه نمی شود. زیرا در مناطقی که تراکم جمعیت زیاد می باشد و چند مرکز تلفن محلی در یک منطقه قرار دارد، باز هم ممکن است برقراری ارتباط با مرکز تلفن محلی مجاور از طریق مرکز تلفن شهری صورت بگیرد.

بطور کلی تمامی مشترکان تلفن ثابت از طریق کابل به پست های مخابراتی که در هر محل نصب شده است متصل هستند. پست از طریق کابل‌های مسی و ... به کافو که تمامی مشترکان در آن یک زوج سیم اشتراک دارند وصل می‌شود تمامی کافوها از طریق کابل به حوضچه‌های مخابراتی متصل‌اند از حوضچه‌های مخابراتی با استفاده از کابل‌های مسی که از داخل زمبن رد شده است به مرکز  تلفن هر منطقه‌ای وصل می‌شود حال هر مرکز تلفن شهری که در تهران به 7 منطقه تقسیم می‌شود از 3 قسمت تشکیل شده است:

1- سالن MDF   2- سالن PCM 3- سالن سوئیچ   4 سالن دیتا

زمانیکه شرکت مخابرات به متقاضیان تلفن ثابت یک خط واگذاری می‌کند، در واقع یک زوج سیم به هر مشترک واگذار می‌کند. که یک سر این زوج سیم در خانه‌ی هر مشترک و سر دیگر آن در سالن MDF می‌باشد در واقع زمانیکه شماره‌گیری انجام می‌شود ابتدا این شماره از طریق زوج سیم به سالن MDF و از آنجا از طریق کابل‌های مخصوص به سالن PCM می رود. حال در رساندن PCM دیگر زوج سیم وجود ندارد، سالن PCM در واقع نقش خطوط انتقال را بازی می‌کند، حال سیستم‌هایی که برای انتقال استفاده می‌شودخیلی متنوع می‌باشد که توسط ادارات نصب و راه‌اندازی هر منطقه‌ای در مراکز ایجاد می‌شود، یکی از انواع این سیستم‌ها G.SHDSL می‌باشد که برای انتقال ارتباط حداقل به ZMG احتیاج دارد که این SHDSL ‌این m2 را از مشترک یا NTU گرفته و به سالن سوئیچ انتقال می‌دهد. در سالن سوئیچ بطور خلاصه از طریق پیش‌شماره گرفته شده منطقه مورد نظر مشترک شناسایی شده (3 رقم اول) و ارتباط صورت می‌گیرد. در زمان‌های قدیم وظیفه مراکز فقط انتقال مکالمه بود ولی اکنون در زمینه‌ی دیتا و ارتباط مشترک با اینترنت هم مراکزی در هر منطقه‌ای تلفن شهری ایجاد گردیده است.

اما مشکلاتی که در زمینه‌ی ارتباط بین مشترکین با مراکز تلفنی وجود دارد، این است که کافوهای معمولی که در گذشته نصب شده‌اند تعداد محدودی از مشترکین می‌توانند در آن وصل باشند، از طرفی چون درگذشته تقریباً تمامی خطوط انتقال بین کافوها و مراکز تلفن شهری از طریق کابل‌های مسی که از زیرزمین عبور کرده دیگر ظرفیت پذیرش مشترک جدید را ندارد در نتیجه باید از فیبرهای نوری استفاده کرد، مزایای فیبر نوری نسبت به سیم های مسی هم از نظر هزینه می‌باشد و هم اینکه از طریق فیبر نوری می‌توان ظرفیت پذیرش مشترکان جدید را خیلی زیاد افزایش داد. فیبر نوری خود نوعی کابل است که هر رشته از این کابل می‌تواند در هر ثانیه هزاران مشترک را با هم ارتباط دهد. اما برای استفاده از فیبرهای نوری دیگر نمی‌توان از کافوهای معمولی استفاده کرد. دراین باره از نوعی از کافوها به نام Modem استفاده می‌کنند. این مودم‌ها در واقع همان کار کافوها را انجام می‌دهند ولی از نظر ظرفیت‌پذیری خیلی بیشتر از کافوهای معمولی می‌توان از آنها استفاده کرد.

که اصطلاحاً به این مودم‌هایی که از طریق کابل با مشترکان وصل‌اند NTU گفته می‌شود. NTU از طریق فیبر نوری به مودم‌های دیگری که در سالن PCM می‌باشند وصل است. ولی در این Ltu ها باید در سالن MDF باشند. Ltu در واقع عمل MAX را انجام می‌دهد که در حال حاضر انواع 30،12،11،8،6،4 کاناله‌ی آن استفاده می‌گردد.

امروزه به دلیل سیاست‌های توسعه شبکه انتقال در مخابرات یکسری کافوهای نوری خریداری شده است. که این کافوها دارای ظرفیت بیش از اندازه و فوق‌العاده زیادی‌اند که ‌می‌توان تمامی مشترکان استانهای کوچک را به آن وصل کرد. و از طریق سیستم انتقال مخصوص خود بنام (NES) به مرکز MDF متصل شد.

انواع آنها 500و1000و2000 می‌باشد که 2 شرکت TELAPS و HUAWEI سیستم‌های NES آن را در ایران نصب کرده‌اند.

بطور خلاصه در حال حاضر در مخابرات از نظر انتقال، سوئیچ و MDF مشکل خاصی وجود ندارد یعنی از نظر انتقال سالن PCM در مراکز مخابراتی گسترش یافته و شبکه انتقالی خطوط (SDH) که بعداً بطور کافی راجع به آن بحث خواهد شد مشکلی وجود ندارد. مراکز سوئیچ هم به اندازه کافی خریداری شده است. تنها مسئله قابل توجه در بخش MDF یا ارتباط مستقیم با مشترک می‌باشد که اداره‌ی سیستم‌های انتقال در شرکت مخابرات استان تهران بیشتر در این مورد سرمایه‌گذاری می‌نماید و توسعه بیشتر خطوط ارتباطی مهم‌ترین برنامه درآینده است.

تمامی مراکز مخابراتی در سطح شهر تهران بوسیله فیبرنوری به هم متصل شده‌اند که بصورت ring یا حلقه می‌باشد تا در صورت بروز نقص فنی در یکی از مراکز ارتباطات شهری مختل نشود. انواع مختلفی از روش‌ها برای انتقال وجود دارد مثل SDH،NG،OSN، که در حال حاضر SDH از پرکاربردترین آنها بخاطر توانایی در داشتن بیشترین مسافت انتقال می‌باشد.

به کارگیری SDH به عنوان یکی از مهمترین سیستم‌های انتقال پرظرفیت تابع مقررات و دستورالعمل خاص خود است که در اینجا به گوشه‌هایی از آن اشاره می‌کنیم.

1-مناقصه و خرید

در صورت نیاز شرکت مخابرات به خرید سیستم‌های جدید SDH پس از تهیه مشخصات فنی توسط اداره تهیه و بررسی استانداردها، یک نسخه از مشخصات فنی جهت اظهارنظر به این کمیته ارسال و اعضاء کمیته پس از بررسی و بازدید از نمونه سیستمی که باید خریداری شود اعلام نظر خواهند نمود.

2-طراحی

در نحوه ارائه طرح سیستمهای SDH لازم است موارد زیر مورد نظر قرار گرفته و به اجراء گذاشته شود.

1-2- سالن‌هایی که به سیستم‌های ترانسمیشن اختصاص داده می‌شود لازم است پیش‌بینی کف کاذب در آنها شده باشد. ضمن اینکه در خرید سیستمهای SDH جدید قابلیت نصب روی کف کاذب نیز لحاظ گردد.

2-2 پیش‌بینی‌های لازم جهت سیرکوله شدن هوای داخل راک در تهیه مشخصات فنی مدنظر قرار گیرد.

3-2- کف پوش‌های سالن دستگاه می‌بایست از نوع Anti static باشد.

4-2 محل اتصال راکهای SDH به کف سالن از پایه‌های زلزله‌گیر استفاده شود.

5-2 توصیه می‌گردد در خصوص تغذیه سیستمهای SDH ، به منظور افزایش ضریب امنیت از دو مسیر جداگانه تغذیه به سیستم اعمال شود.

6-2- مقدار آمپراژ فیوزهای نصب شده در PDB، راکها و ROW‌ها می‌بایست مطابق توصیه‌های شرکت‌های سازنده تعیین شده باشد. (شرکت صنایع الکترونیک شیراز، شرکت اخترافشان)

7-2 Earth مربوط به سیستم‌های SDH باید از کوتاهترین فاصله ، تا زمین اصلی مرکز انتخاب گردد ضمن اینکه کابل استفاه شده در این فاصله دارای قطر مناسب باشد لازم به توضیح است مقدار اهمی اندازه‌گیری شده Earth سیستمSOH با Earth مرکز می‌بایست نزدیک بهم باشد. 

8-2- پیش‌بینی دست‌بندهای Earth  (Artistatic Electric) شده الزامی است.

9-2- در طرح پیش‌بینی آرایش مناسب کابل‌کشی داخل سالن شده باشد.

3- نصب و راه اندازی

اداره‌ی کل طرح و مهندس باید طرح‌های کلی سیستمهای SDH را برای ادارات کل مناطق تلفن شهری، اداره‌ی کل نصب و راه‌اندازی، اداره‌ی کل نظارت و آزمایش و تحویل و TMN ارسال نماید. طرح‌های جامپرینگ می‌بایست پس از ارسال پوشه قرمز  به سالن‌سوئیچ انجام شود، بطوریکه اجرای طرح جامپرینگ همزمان با اجرای Database پوشه قرمز باشد. این مطلب باعث می‌شود سیستم‌ها بمدت طولانی بدون استفاده زیربار نباشند.

نصب سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سیستمها می‌بایست کاملاً با طرح مطابقت داشته باشد.

نرم‌افزار سیستم شامل دو بخش می‌باشند:

بخش اول مربوط به Payload,data  ، O.W,SYNC,DCN

می‌شود که از طرف اداره کل طرح و مهندسی تهیه و به مناطق و TMN ارسال می‌شود.

2-3 : راه‌اندازی:

1-2-3 تنظیم ID مطابق طرح انجام شده باشد

1-2-3 تنظيم ID مطابق طرح انجام شده باشد.

2-2-3 اتصال مسيرنوري در تمام NEها مطابق طرح باشد.

3-2-3 توانايي اتصال به همه NEهاي ديگر از مركز مورد راه‌اندازي.

4-2-3 توانايي ايجاد يك مسير (Route) جديد بطور خودكار زمانيكه NEها مي‌‌توانند با بيش از يك Route ارتباط برقرار كرده و Route قبلي قطع شود.

5-2-3 بررسي O.W (order Wire)

6-2-3 تست انتخاب مكالمه

4- آزمايش و تحويل

آزمايش و تحويل عبارت است از سلسله عملياتي كه توسط عوامل ادراه‌ي كل نظارت و آز مايش و تحويل مطابق با استاندارهاي ارائه و يا تأييد شده توسط اداره استانداردهاي فني، به منظور اطمينان از صحت عملكرد سيستم و واحدهاي نصب و راه‌اندازي انجام ‌مي‌گيرد تا سيستم منصوبه صحيح و سالم تحويل عوامل نگهداري شود.

مراحل نظارت و آزمايش و تحويل بشرح زير است:

1-4 مراحل نظارت:به منظور اجراي صحيح عمليات نصب و راه‌اندازي مطابق با طرح‌هاي ارسالي عوامل اداره كل نظارت و آزمايش و تحويل مي‌بايست بطور مستمر بركارهاي اجرائي نظارت داشته باشد.

2-4 مراحل آزمايش: برگه هایTesT Sheet با آرم مخابرات استان تهران مي‌بايست توسط اداره كل نظارت آزمايش و تحويل تهيه و بر اساس آن تست و آزمايش سيستمهاي منصوبه را بعمل آورند.

3-4 مراحل تحويل: پس از نصب سيستمها، مجري به اداره كل نظارت و آزمايش و تحويل اعلام مي‌نمايد كه سيستم آماده آزمايش و تحويل مي‌باشد.

4-4 اداره كل نظارت و آزمايش و تحويل مسئوليت هماهنگي و آزمايش و تحويل با واحدهاي زيربط را دارد.

5-4 واحدهاي زيربط شركت كننده در جلسه آزمايش و تحويل سييستمها بطور ذيل تعيين مي‌گردند.

نماينده مجري نصب، نماينده نظارت آزمايش و تحويل – نماينده – مديريت شبكه ارتباطات شهري

نماينده اداره كل پشتيباني فني كه كليه نمايندگان فوق كتباً به جلسه مذكور دعوت خواهند شد.

در ضمن نماينده اداره نصب و پشتيباني فني مراكز تلفني هر منطقه نيز در جلسه مذكور شركت مي‌نمايد.

تبصره:اگر چنانچه مشكلات و نواقصي در آزمايش و تحويل سيستمها مشهود بود اين موارد در صورت جلسه قيد و به امضاء اعضاء جلسه خواهد رسيد.

1-5-4 سيستمهاي نصب شده از نظر نرم‌افزاري و سخت‌افزاري مي‌بايست مطابق با طرح باشد.

2-5-4 پرسنل واحد نگهداري كننده از آموزش‌هاي لازم در مورد سيستم مورد نظر بهره‌مند شده باشند.

3-5-4 مدارك فني از قبيل دستور‌العمل نگهداري سيستم، طرح و آزمايش و تحويل ليست موجودي سيستمهاي منصوبه تحويل عوامل نگهداري شده باشد.

4-5-4 سيستم خنك كننده سالن، كف كاذب، كف پوش، روشنايي در وضعيت مطلوب باشد.

5-5-4 نصب فيزيكي سيستم بطور كامل و صحيح انجام شده باشد.

6-5-4 تجهيزات سيستم همراه با يونيت‌هاي يدكي تأمين شده باشد.

نكته:تمامي دستگاه‌ها و سيستم‌هاي ارتباطي مراكز مخابرات از اصول اوليه علم الكترونيك بهره مي‌گيرد از اين رو الكترونيك از جايگاه خاصي در صنعت مخابرات برخوردار است.

در سال‌هاي اخير تكنولوژي ديجبتال و پيشرفت سريع آن در سيستم‌هاي ارتباطي تحول عظيمي داشته‌است.

توافق بين المللي كه در برگيرنده كليه پيشرفت‌هاي تكنولوژي براي سيستم‌هاي مخابرات ديجيتال وجود دارد. كه شامل سيستم (مايكروويوديجيتال) DMR يا (Digital Microwave Radio) ، سيستم مخابرات ماهواره‌اي مخابرات نوري مي‌باشند.

آگاهي جوامع امروزه باعث تقاضاهاي وسيع در توسعه و بهبود ارتباطات شده است.

ESS (Electronic Switcr system) مخابرات ماهواره‌اي و سيستم Mobil Radio ISDN در اواخر 1950 استفاده عملي از Pcm با استفاده از نيمه هاديها در چند كشور صورت گرفت. بالاخره در سال 1965 ، سيستم PCM امريكائي 24 كاناله براي فاصله‌هاي كوتاه مورد استفاده تجارتي قرار گرفت كه امروزه اين نوع سيستم Narth American Digital Comunicution Hieravehy نام گرفته است.

در سال 1965 در ژاپن توسط Mippon. Teleraph and relephonpublic. Corporation (MTT)استفاده تجارتي از Pom آغازشد.

Primery PCM (polse code modulafion) داراي 30 كانال تلفني آنالوگ با عرض باند 300~3400 و خروجي سيگنال ديجيتالي 2m با ظرفيت 30 كانال تلفنی (Digital multiplexing 2 mb to and mb) DM2/8

با چهار ورودي 2mb و خروجي 8mb با ظرفيت 120 كاناله صوتي

DM8/34 با چهار ورودي 8mb و خروجي 34m با ظرفيت 480

DM140/564 با چهار ورودي 140m و خروجي 565m با ظرفيت 7680 كانال صوتي

DM34/140 با چهار ورودي 34m و خروجي 140 با ظرفيت 1920 كانال صوتي

DM2/34 با 16 ورودي 2mbو خروجي 34m با ظرفيت 480كانال صوتي

DM8/140 با ورودي 8mb و خروجي 140mb با ظرفيت 1940 كانال صوتي

Analog epulse m.s

pAm ( pulse Amplitud modu lation)

Pwm( “ wiath “ “ )

PPm( “ positior “ “ )

PFm( “ fregunency “ “ )

Puls modul ation system

Digital puls M.s

PNM (“ Nukaber “ )

Pcm ( “ code “ )

پس سي. ام يازده كاناله:

اين سيستم از دو قسمت تشكيل شده است:

(COT) كه در ايستگاه مخابرات نصب مي‌گردد.

(RT) كه درایستگاه سمت مشترک نصب مي‌گردد.

سمت مشترك يا RT از طريق يك زوج سيم مسي به سمت مركز وصل مي‌گردد كه ارتباطات با سرعت زياد و با استفاده از تكنولوژي HDSL صورت مي‌گيرد. در اين سيستم اطلاعات كمپرس نمي‌شوند و مي‌توانيم اطلاعات را با سرعت 64kbit در ثانيه براي هر كانال ارسال نمائيم.

با توجه به اينكه از تكنولوژي جديد در اين سيستم استفاده شده است، وقتي كه مي‌خواهيم كانال اضافه كنيم احتياجي نيست كه پهناي باند را هم اضافه نمايئم. اضافه كردن پهناي باند، چون باعث كمپرس شدن كانال‌هاي صوتي مي‌گرديد. يك عيب محسوب مي‌شد. اين كار باعث مي‌شد كه كيفيت خط تغيير كند يا باعث قطع شدن ارتباط گردد. اين مشكل اكنون با توجه به ارسال اطلاعات با سرعت زياد روي يك زوج سيم مسي حل شده است و اجازه مي‌دهد كه ما بتوانيم كانال‌هاي بيشتري را بطور همزمان و بدون نياز به كمپرس شدن ارسال نمائيم. اين امكان همچنين به ما اجازه مي‌دهد كه با راحتي بيشتر و بدون خرج اضافي بهترين امكان ارسال اطلاعات را با بهترين كيفيت در هر زمان داشته باشيم. اين ارسال ‌مي‌تواند تلفن فكس يا مودم باشد.

مقدمه: سيستم Pcm 30 كاناله MA با قراردادن هر 15 مشترك روي يك زوج سيم جمعاً با استفاده از 2 زوج سيم امكان ارتباط صوت و data بين سي مشترك و مركز را بصورت ديجيتال فراهم مي‌نمايد بدون اينكه نياز به گسترش سيم‌كشي مجدد و پر هزينه باشد. سيستم MA.30 سازگار با تمامي مراكز موجود يعني EMD . سوئيچ‌هاي الكترونيكي سوئيچ‌هاي ديجيتال، مراكز PABX مي‌باشد و همچنين داراي قابليت ارتباط فاكس و داده‌ها (data) و صوت بوده و هيچ محدوديت ترافيكي را بوجود نمي‌آورد. همچنين يك نرم افزار جامع كه سوپر وايزري مديريت سيستم و شبكه را براي كارآیی و عملكرد اقتصادي بعهده دارد نيز وجود دارد.

مشخصات سيستم MA-30

مشخصات اصل سيستم فوق عبارتند از:

مكالمه هر مشترك كاملاً خصوص و غير وابسته به مشتركين ديگر مي‌باشد.

واحد Remote آن نيازي به تغذيه خارجي ندارد (در صورت نياز مي‌توان از باتري استفاده كرد)

امكان استفاده از تلفن عمومي با ارسال 12 يا 16 كيلوهرتز

آسان بودن نصب و نگهداري سيستم شامل آلارمها و عيب‌يابي

داشتن نرم افزار سوپر وايزري و كنترل مديريت شبكه (NMS) كه قابليت استفاده از راه دور براي پارامترهاي آلارم و تست و غيره را دارد.

سيستم MA-30 داراي 3 بخش عمده زير مي‌باشد

يونيت سمت مركز يا Exchange ahite

يونيت سمت مشترك Rcmotc vnite

نرم افزار مديريت شبكه (NMS)

يونيت مركز يا Exchangeunit

اين يونيت معمولاً در مركز تلفن نصب مي‌شود كه كابل‌هاي شامل زوج سيم‌هايي كه مي‌خواهيم بهره آن را بالا ببريم در آن مركز وجود دارد اين واحد به زوج سيم‌هايي كه به سمت مشتركين ميرود متصل است. بنابراين 30 خط مشترك را از مركز دريافت و صوت و سيگنالينگ (زنگ تن‌هاي سيگنالينگ. ايمپاسهاي Telefax ) را به سمت واحد Remote بصورت ديجيتال ارسال مي‌كند.

يونيت مركز شامل 3 كارت اصلي مي‌باشد يك Exchange drivercard و دو عدد Exchangeviocecard اين كارتها در شلف 19 اينچ نصب مي‌شود در هر شلف مي‌توان تا 4 سيستم MA-30 نصب كرد. اين شلف داراي 2 عدد Slot براي يونيت تغذيه (PSU) مي‌باشد كه يكي تغذيه اصلي و ديگري بصورت backup كار مي‌كند.

مدارات سوپر و ايزري كه يك شلف را کنترل می کند در یونیت تغذیه PSU قرار دارند. می توان تا 5 عدد شلف را در یک راك 19 اينچ نصب كرد كه بدين ترتيب هر شلف مي‌تواند 120 مشترك و هر راك تا 600 مشترك را سرويس بدهد.

يونيت طرف مشترك يا Remote Unit

اين يونيت در محل نزديك مشتركين نصب مي‌شود و ارتباط بين 30 عدد از تلفن‌هاي مشتركين و لينك ديجيتال (HDSL link) را تأمين مي‌كند. يونيت Remot در يك جعبه فلزي كه روي ديوار نصب مي‌گردد ساخته شده اين جعبه شامل 3 كارت است يك Renote driver card و 2 عدد Remotevoice card . اين كارتها از خطي كه مستقيماً از CU (central unit) مي‌آيد تغذيه شود و احتياجي به باطري يا تغذيه محلي ندارند.

سيستم مديريت شبكه: اين سيستم كنترل مواردي از قبيل contiguration (پيكربندي) Intializatior تشخيص نقائص و سرويس و بررسي آلارم‌هاي را ميسر مي‌سازد. اين نرم افزار گرافيكي تحت محيطWindow 3.1 اجرا مي‌گردد. نرم افزار NMS قادر به كنترل يك شبكه از راك‌هايي است كه در مركز قرار گرفته‌اند.

ساختار مديريت مي‌تواند گسترش يافته و بر اساس يك ايستگاه مركزي (NMS Center) NMS و يك يا بيشتر ايستگاه محلي سوئيچ (NMs Exchange) باشد. ايستگاه مركزي NMS مي‌تواند با ارتباط Remot خود از طريق شبكه تلفني با ساير مراكز محلي NMS بیشتر توابع اجرائي NMS را به مراحل اجرا گذارد و همه جداول آلارم، Exchange ها را در Hard Drsk خود ذخيره نمايد.

نرم‌افزار NMS در كامپيوتر مركز نصب مي‌شود. اين كامپيوتراز طریق مبدل Rs-185 به Rs-232 به واحد تغذيه يكي از شلف‌ها متصل شده واحدهاي تغذيه تمام شلف‌ها از طريق Rs-485 به يكديگر متصل‌اند.

از اين طريق نرم‌افزار NMS اين شلفها را كنترل مي‌كند. نرم افزار NMS به دو Package تقسيم شده:

NMS Eschange

NMS center

نرم افزار NMS center روي يك pc نصب شده و با استفاده از يك Modemروي پورت COM3 كامپيوتر مربوطه و از طريق شبكه تلفني به كامپيوترهاي NMS-Exchange متصل مي‌شود. اين كامپيوتر (NMS-certer) را مي‌توان در هر محلي كه دسترسي به خطوط تلفن باشد قرارداد. كامپيوترهايي كه نرم افزار NMS Exchange روي آنها نصب شده بايد در مركز تلفن قرار گيرد و براي هر 32 شلف در يك مركز بايد يك Regenerator 485-Rs استفاده كرد.

ويژگيهاي NMS :

Shelfconfigaratior اين نرم افزار بطور اتوماتيك خود را configure كرده، شلفهايي كه متصل بر آن است را نشان مي‌دهد.

Password: مي‌توان روي اين نرم افزار password قرار داد.

Manitoring 0f Alarm : اين نرم افزار براي هر كارت MA-30 شانزده Alarm و وضعيت مختلف را آشكار و نمايش مي‌دهد كه عبارتند از (خرابي زنگ، Alarmses، MPR Alarm غير تنظيم بودن جريان يا ولتاژ، و ...)

و 6 آلارم مربوط به وضعيت مشترك از قبيل (trunk open, shortcircvit, trunk over, on) local Network supervisoreسوپر و ایزر محلي در قسمت PSU تعبيه شده بصورت اتوماتيك آلارم‌هاي محلي را گزارش مي‌دهد.

Automatic Alarm Report : (گزارش آلارم‌ها بطور اتوماتيك) : سوپر و ایزر محلي مي‌تواند در صورت بروز آلارم از طريق شبكه تلفن آلارم را به centern NMS گزارش دهد.

Or line Troubleshooting يا تغيير سريع : براي هر آلارم يك روش تصويري رفع عيب وجود دارد كه مي‌توان از روي آن بلافاصله عيب را شناسايي و برطرف نمود.

Command : نرم افزار NMS اين امكان را بوجود مي‌آورد كه از طريق كامپيوتر فرمانهايي مانند Uniterset و Remote trurk test را انجام داد.

گزارش كار در تاريخ 1/5/85

امروز اولين روز كارورزي من در شركت مخابرات استان تهران بود، پس از آشنايي با اداره‌ي نظارت، آزمايش و تحويل كه توضيحاتي توسط آقاي اسم خاني به اينجانب داده شد جهت آشنايي و بازديد از مراكز تلفني با جناب آقاي حداد به مركز تلفن حافظ و وليعصر رفتيم.

مركز تلفن حافظ:

در اين مركز طبق طرحي كه قبلاً به آقاي حداد داده شده بود براي تست و آزمايش MDF و ll ، اسلايت يا يونيت يا كارتهاي مودم مراجعه كرديم و بنده هم تا حدودي درمورد اتاق pcm در مركز تلفن اطلاعاتي بدست آوردم. در ابتدا با استفاده از يك لپ تاپ توسط يك‌هايپرترمينال به كارت اصلي وصل شديم و اطاعات مربوط به هر اسلايت در صفحه ي مانيتور ظاهر می شد كه پس از بررسي آقاي حداد اگر درست بود به اسلايت بعدي مي‌رفت به اين ترتيب كه بايد مثلاً براي ديدن اطلاعات اسلايت 1 sift+%+0+1 را كليك مي‌كرديم . اما براي تست كاملتر و براي اطمينان يافتن از درست بودن مسير هر اسلايت دو نفر از همكاران واحد خدمات پشتيباني مركز تلفن به اتاق سوئيچ رفتند و ماهم در اتاق PCM براي تست اسلايت‌ها كه بصورت M2 مي‌باشند اول با توجه به فرمائيكه در اتاق سوئيچ داده مي‌شد بر روي هر اسلايت 4 عدد LED وجود داشت كه 2 تاي اولي پورت او 2 تاي دومي پورت 2 ناميده مي‌شدند.

زمانيكه هر دو چرغ پورت اول سبز مي‌شد و بعد از اينكه تست MAX هم درست بود با يك فاصله‌ي زماني اندك يك قطعي مي‌داديم و سپس پورت دوم را تست مي‌كرديم اگر باز هم هر 2 چراغ سبز می شد دوباره قطعي مي‌داديم و همين طور تا آخرين اسلايت اين كار انجام گرفت، اما نكته‌ي مهم اين بود حه در روي صفحه‌اي كه اسلايت ها قرار داشتند به جاي 11 تا فقط 8 تا وجود داشت و در طرحي كه به آقاي حداد داده شده بود تست 11تا را خواسته بودند پس از اتمام كار به مركز تلفن وليعصر در خيابان سپاه رفتيم.

مركز تلفن وليعصر:

در اين مركز هم باز تست همان اسلايت‌ها را بايد انجام مي‌داديم كه پس از تست چندتا از آنها متوجه شديم در مركز، سوئيچ به صورت 2 زوجي مي‌باشد ولي اسلايت‌ها بصورت 1 poir بود در صورتيكه بايد 2pair بودند در نتيجه اين مورد صورت جلسه شد تا بعداً اسلايت‌هاي 2pair را نصب كنند لازم به ذكر است كه سيستم اين مراكز بصورت G.SHDSL بودند.

2/5/85

امروزه بازديدي صورت نگرفت و در تمام مدت شركت در بودم.

گزارش كار در مورخه 3/5/85

امروزه به همراه آقاي صداقت به مركز مخابرات آيت در ميدان تسليحات براي نظارت و آزمايش طرح افزايش شلف تجهيزات G.SHDSL (gidate) مراجعه كرديم.

اينجانب به همراه آقاي خسروي به اتاق MDF رفته و با توجه به طرح، بوخت‌هاي 51-1-17-52-51،55-54، 58 ،57 ،61 ،60 ،64 ،63 تا 85-84 را توسط دستگاه SHDSL 2pair انجام داديم. مشكلي كه در اين مركز وجود داشت عدم نصب كارت ACU و اسلايتهاي 9 ، 10، 11 در واير بنديهاي شلف دچار مشكل بودند و اينكه در اسلاتهاي 9 ، 10 ، 11 از كارت 1 pair استفاده شده بود در صورتيكه در طرح اين اسلاتها 2 pair بوده است.

اينجانب در اين مركز با چگونگي پيدا كردن آدرس‌هاي DDF در سالن PCM آشنا شدم و نكته‌اي كه امروز ياد گرفتم اين بود كه در واقع LTUهاي نصب شده در شلف توسط زوج سيم‌هاي مسي MG2 را كه از خروجي سوئيچ به كارتها وصل مي‌شوند عبور داده و از آن در ارتباط با مشترك يا ارتباط با LTU در مراكز ديگر استفاده مي‌كنند.

انوع سيستم هاي انتقال:

گزارش كار در تاريخ 4/5/85

موضوع: طرح افزايش شلف تجهيزات G.SHDSL در مركز سيدالشهدا

امروز به همراه آقاي صداقت به اداره‌ي كل منطقه 5 تلفن شهري مراجعه كرديم. بنده به همراه نماينده نصب ارتباطات شهري به سالن MDF رفتيم و طبق طرح قبلي مشغول آزمايش بوختها شديم. از طريق MAX يك m2 آزمايش و بار مصنوعي ايجاد كرديم و تمامي اسلاتهاي SHDSL را آزمايش كرديم.

در اين مركز اسلاتهاي 9 ، 10 ، 11 كارت گذاري نشده بود و بقيه 8 تا اسلات موردي نداشت.

گزارش كار در تاريخ 8/5/85

موضوع: عنوان افزايش تجهيزات G. SHDSL

امروزه به همراه آقاي صداقت به اداره‌ي كل منطقه‌ي 2 شهيد تندگويان و مركز شيخ فضل‌ا... منطقه 8 مراجعه كرديم، بنده به همراه آقاي خسروي نماينده اداره‌ي نصب به سالن MDF رفتيم، در مركز تندگويان به دلايل زير كار نظارت و آزمايش انجام نگرديد.

پرس نامناسب كانكتورهاي BNC

عدم آرايش مناسب كابل‌هاي كواكسيال روي شلف و DDF

آرايش نامناسب كابل‌هاي DSL

مركز شيخ فضل ا...

در اين مركز بنده با دستگاه (2pair) SHDSL روي فيوزهاي زيمنس، بوخت‌هاي تيغه (5) 23-22 ، 26-25 تا 44 ـ 43 و از 44 به بعد بصورت 2 تايي روی وبوخت‌ها جاي گذاري كردم.

تست تا سالن MDF انجام شد.

اسلاتهاي 9 ، 10 ، 11 فاقد كارت بوده وضمناً و اينربندي اين اسلاتها بصورت 2 زوج انجام شد ولي تست آنها با كارت 2 pair انجام گرديد.

گزارش كار در تاريخ 9/5/85

امروز به همراه آقاي رهنمايي به مركز بهشتي مراجعه كرديم. مركز بهشتي از طريق سيستمهاي انتقال SDH كل شبكه تهران را مديرت مي‌كند. يعني اگر در يكي از مراكز اشكال فني يا مثلاً هرگونه خرابي بوجود آيد مي‌توان در اين مركز سريعاً متوجه اين مسئله شد و نسبت به رفع مسئله اقدام نمود

سيستمهاي انتقال در اين مركز به 2 دسته تقسيم مي‌شوند: 1- ‌‌Zimens 2- HUAWE

مورد اول براي خود مديريت جداگانه دارد و از شبكه OSI استفاده مي‌كند.

مورد دوم هم مدريت جداگانه دارد و از IP استفاده مي‌كند.

بطور كلي 2 نوع عناصر شبكه داريم: 1- عناصر قديمي تر : 1- SMA4 ( كه مالتي پلكستراند و در سطح 2m كار مي‌كنند)

2ـ SL64 - 5TM16 – SL16

3 ـ عناصر جديدتر: كه اصطلاحاً soorpas نام دارند.

تمامي مديريت شبكه از طريق Ip به يك سرور مركزي متصل است كه كنترل و مديريت شبكه تهران از طريق آنها انجام مي‌گيرد.

گزارش كار در مورخه‌ي 18/5/85

به همراه آقاي نوروزي براي نظارت و تست PGS (pair Gain system) به مجتمع مخابرات و رايانه برنامه نگار كرج مراجعه كرديم. در اين نوع سيستم‌ها مي‌توان 4 يا 8 مشترك را بطور همزمان از طريق يك خط DSL به سمت مراكز متصل نمود. از همين رو به PGS يا مودم‌هايي كه از سمت مشتركين است Ru و مودم‌هايي كه در مراكز از طريق يك خط DSL به مشتركان وصل مي‌شوند را CU مي‌گويند. براي تست RU وCU ابتدا بايد 2 تا از كارتهاي CU مركز را انتخاب و در يك شلف آزمايش قرار دهيم. از طرفي 4 تا از PGS ها را روي ميز كار مي‌گذاريم . در مرحله‌ي بعدي از طريق سيم‌ها و كابل‌هاي مخصوص كه از پشت شلف گرفته شده است به كانكتور PGS وصل مي‌كنيم و بعد از روشن كردن power شلف مي‌بينيم كه LED هاي كوچكي كه در PGS وجود دارند در حال چشمك زدن اند و بعد از مدتي بطور ثابت روشن مي‌‍مانند يعني خود را sink مي‌كند درادامه بايد كارتهاي اصلي يا fiu ها راتست كرد. براي اين كار بايد يك كارت را روي ريل آخر شلف قرار داده وقتي كه چراغش روشن شد با استفاده از يك هايپرترمينال كه يك سر آن به كاكتورهاي FIU و سرديگرش پشت كيس كامپيوتر وصل مي‌گردد اول بايد ديده شود كه بعد از وصل هاپيرترمینال ارتباطي بين كامپيوتر و fiu برقرار مي‌شود يا خير در اصطللاح set مي‌گردد يا نه. اگر این ارتباط درست باشد بايد يك password به آن بدهيم كه عبارتست از TCIS بعد از وارد كردن اين عبارت كليد Enter را كليك و 8 مورد گزينه روي صفحه ديده مي‌شود. دكمه‌ي1 را زده و دوباره Enter را كليك كرده و مثلاً 4 مورد ديگر براي تست وجود دارد هر كدام را كه انتخاب كنيد تست خودش را انجام مي‌دهد و اگردرست بود كارت FIV را عوض كرده و كارتهاي ديگر را تست مي‌كنيم. در كل FIV هاي تست شده 2 مورد با نقص روبرو شدند. يكي اصلاً LED هايش روشن نمي‌شد و دومي پس از قرارگيري روي شلف صدا مي‌داد و تريستور كارت بشدت داغ مي‌شد.