دانلود پروژه کارآموزی ساخت ساختمان بتنی

مقدمه:

   دانشجویان رشته عمران در دوره کارشناسی که چهار سال به طول می انجامد با درسهای تئوری و محاسباتی آشنا میشوند وتا حدودی با مسائل مختلف ساختمان سازی آشنا میشوند ولی باز نیاز به کسب تجربه دارند وکسب این تجربه میسرنیست مگر انکه دانشجویان در سر کارمطالبی راکه در کتاب ها خوانده اند لمس کرده  وبا چشم خود طریقه انجام کارها راببینند و در این دوره عملی با فضای کارگاه آشنا شوند و به همین دلیل دو واحد رابه  همین امر اختصاص داده اند که این واحدها جزو مهمترین واحدهای این دوره می باشد.

ساختمانهای بتنی :

ساختمان بتنی ساختمانی است که برای اسکلت اصلی آن از بتن آرمه ( سیمان ، شن ، ماسه و فولاد بصورت میلگرد ساده و یا آجدار ) استفاده شده باشد . در ساختمانهای بتنی سقفها به وسیله تاوه ( دال ) های بتنی پوشیده می شود و یا از سقفهای تیرچه و بلوک و یا سایر سقفهای پیش ساخته استفاده می گردد و برای دیوارهای جداکننده ( پارتیشن ها ) ممکن است از انواع آجر مانند سفال تیغه ای ، آجر ماشینی سوراخ دار ، آجر معمولی کوره ای و یا تیغه گچی و یا چوب استفاده شده و ممکن است از دیوار بتون آرمه هم استفاده شود . در هر حال در این نوع ساختمانها شاه تیرها و ستونها از بتون آرمه ( بتون مسلح ) ساخته می شود .

در این سازه به دلیل اهمیت ساختمان از  سقف ها ی دال های بتنی با دو شبکه بکار رفته و برای جدا کردن از آجرهای سفالی استفاده کرده اند.

به طور کلی بتن ساخته شده از سیمان پرتلند یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمان می باشد . موارد استفاده آن از احداث پی های کوچک تا بتون ریزی سدهای عظیم را شامل می شود در این سازه از سیمان پرتنلد نوع یک که تولید کارخانه سیمان اردبیل می باشد مورد استفاده قرار گرفت. غالبا عملیات بتنی شامل مراحل زیر است : آماده کردن محل کار ، خاکبرداری ، تهیه و ساخت قالبها ، تعیین درصد مواد تشکیل دهنده بتون تهیه مخلوط ، جای دادن بتون در قالبها ، فینیشینگ و ویبره کردن بتون و مرطوب نگاهداشتن بتن .

دبرداری، پی کنی وپی سازی

گودبردای :

گودبرداری در زمینه هایی انجام می شود که باید تمام یا قسمتی از ساختمان، پایین تر ازسطح طبیعی زمین احداث شو د . گاهی ممکن است عمق گودبرداری بنابر جنس زمین، به چندین متر برسد که در این سازه عمق گود برداری 1.80 سانتی متر می باشد که 1 عمق فونداسیون و 30  تا 50 سانتی متر برای بتن مگر و شفته ریزی بکار گرفته شد. گودبرداری معمولاً با وسایلی مانند بیل مکانیکی یا لودر صورت می کیرد که در این طرح از لودر استفاده شد ودر صورت محدودیت زمین یا در دسترس نبودن ماشین آلات، این کار با وسابل دستی مانند بیل وکلنگ وفرغون انجام می گیرد .

گود برداری در زمینهای نامحدود:

برای گودبرداری این گونه زمین ها از ماشین مانند بیل مکانیکی ،لودر و ... استفاده می شود وخاک را با شیب مناسب برداشته وبا کامیون به خارج محوطه حمل می گردد .چنانچه نیاز به گودبرداری در عمق نسبتاً زیاد باشد، این کار در لایه های مختلف وبه تدریح انجام می گیرد تا کف گود به عمق پیش بینی برسد .

شیب دیوارهای محل گودبرداری : برای جلوگیری از ریزش دیواره های محل گود برداری به داخل، معمولاً خاک برداری طوری صورت می گیرد که دیواره های کناری گود ،دارای شیب ملایمی باشد.

پی کنی     :

1- دسترسی به زمین بکر: با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان بوسیله دیوارها یا ستونها به زمین منتقل می شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل احتمال بوده وقابلیت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بنا گردد . برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می باشیم .

2- برای حفاظت پایه ساختمان: برای حفاظت پایه ساختمان وجلوگیری از تأثیر عوامل جوی مثل یخبندان ، هوازدگی و تاثیر مواد شیمیایی در پایه ساختمان باید پی سازی نمائیم در این صورت حتی در بهترین زمینها باید حداقل پی هایی به عمق 40 تا 50 سانتی متر حفر کرد.

طول وعرض وعمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان وقدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد.  در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع کاربوسیله آزمایشهای مکانیک خاک قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده وازروی آن مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین میکند. ولی در ساختمانهای کوچک که آزمایشات مکانیک خاک در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم.  اغلب مواقع قدرت مجازتحملی زمین برای ساختمانهای کوچک با مشاهده خاک  پی ودیدن طبقات آن وطرز قرار گرفتن دانه ها به روی همدیگرو با ضربه زدن بوسیله کلنگ به محل پی قابل تشخیص است.

  البته قبل از آن باید مهندس محاسب وزن ساختمان و میزان باری که ازطرف ساختمان به زمین وارد میشود آگاه باشد. باید متذکر شد که نوع پی استفاده شده در این ساختمان پی نواری میباشد.  با توجه به تشخیص مهندس محاسب ساختمان و بررسی نوع خاک محل حداقل عمق پی در این پروژه 50 سانتیمتردر نظر گرفته واجرا شد.البته باید در نظر داشت که اگر در این عمق به زمین بکرنرسیدیم باید عمق پی را تا زمین بکر ادامه داده ویا از روشهایی دیگراز جمله شمع کوبی ویا تسطیع اقدام به اصلاح مقاومت زمین کرد.

در ساختما مدیریت بحران عمق پی از سح زمین 1.50 بود که ارتفاع شالوده 1متر بود و ارتفاع بتن مگر و شفته ریزی 50cm  می باشد و از پی نواری استفاده شده است.

پی و پی سازی:

پی، مجموعه بخشهایی از سازه وخاک در تماس با آن که انتقال بار بین سازه وزمین از طریق آن صورت می گیرد .

پی سازی ، به اتخاذ تدابیر لازم واجرای درخور آنها به منظور تأمین پایداری هر نوع ساختمان برای بوجود آوردن تعادل مناسب بین بنا وزمین در تماس با آن گویند.

نکات اجرایی زیر پی سازی:

چاههای متروکه را با شفته مناسب پر کرد و در صورت برخورد با قنات متروکه روی آن را با دال بتنی محافظ پوشاند . از خاکهای نباتی برای خاکریزی نباید استفاده کرد وضخامت قشرهای خاکریز برای انجام تراکم حدوداً 15 سانتی متر است . البته خاکریزی وتراکم فقط برای محوطه سازی وکف سازی است وخاکریزی زیر فنداسیون مجاز نمی باشد در این سازه به علت وجود ماسه بادی شفته با ارتفاع 20 تا 40 cm استفاده شد.

نکات اجرایی بتن مگر :

معمولاً به ضخامت 10 تا 15 سانتی متر واز « بتن نظافت » بتن با عیار کن سیمان زیر فنداسیون هر طرف 10 تا 15 سانتی متر بزرگتر از خود فنداسیون ریخته می شود

جزئیات و نکات اجرایی بتن

بتن:

بتن جسمی بسیار سخت وسنگ مانندی است که از ترکیب مقدار معین وحساب شده سیمان، شن وماسه ، آب وبعضی مواد مضاف افزودنی دیگر بدست می آید.بتن مصرفی در این سازه بتن نوع اول که تولید خود اردبیل هست.

سیمان پرتلند نوع (I) پرتلند معمولی: این نوع سیمان بیشترین کاربرد را داشته و درساخت بتن جهت ساختمانها وکلیه کارهائی که نیاز به خواص خاصی ندارد مصرف می شود .کسب مقاومت این نوع سیمان برای کلیه کارهای بتنی به اندازه کافی سریع است.

سیمان نوع(II) متوسط: این نوع سیمان نسبت به نوع یک (I) مرغوب تر و در مواردی که درمقابل تأثیر ضعیف سولفاتها احتیاط لازم است بکار می رود . این سیمان کندگیرتر از سیمان تیپ I  است و در زمان گیرش، حرارت کمتری تولید می کند . کاربرد این سیمان در ساختمانهای حجیم ومناطق ساحلی است و بدلیل تولید حرارت کمتر در زمان گیرش، افزایش حجم کمتر است ومقاومت آن در مقابل تهاجم مواد شیمیائی بخصوص در آب دریا بیشتر از سیمان معمولی است.

   بتن سازی:

   برای ساخت بتن حتی المقدور باید از ماشینهای بتن ساز (بتونیر) استفاده کرد.   این ماشینها دارای دیگ گرداننده ای هستند که به آهستگی حول محوری نسبت  به افق میگردد و بوسیله تیغه ای که در داخل آن تعبیه شده است محتویات خود را مخلوط مینماید.

نوع بزرگتر این دستگاه دارای پیمانه ای میباشد که این پیمانه جهت ریختن شن وماسه در دستگاه از آن استفاده میشود.گنجایش این پیمانه برحسب متر مکعب شن وماسه بر روی آن قید شده است.  این پیمانه بوسیله کارگرها از شن وماسه سیمان پر شده آنگاه بوسیله اهرمی محتویات آن به داخل دیگ خالی میگردد.  زمان مخلوط کردن کلیه دفعات بتن سازی مساوی میباشد و تقریبا هر بار 5/1 دقیقه به دستگاه فرصت داده میشود تا شن و ماسه وسیمان را مخلوط کند،بتن یر مورد استفاده دارای حجم m3 10 می باشد که در هر دفعه در حدود 7.5 متر مکعب استفاده میشد.

آماده سازی بتن وبتن ریزی:

1- کلیه وسایلی که برای مخلوط کردن و انتقال بتن بکار می روند باید تمیز باشند  .

2- کلیه مواد زائد باید از محل های مورد بتن ریزی برداشته شود.

3- قالب ها باید به نحوی مناسب اندود شود .

4- مصالح بنائی پرکننده ای که در تماس با بتن خواهد بود باید به خوبی خیس شود .

5- قبل از ریختن بتن باید آب اضافه از محل بتن ریزی خارج شود مگر آنکه استفاده از قیف و لوله مخصوص بتن ریزی در آب(ترمی) مورد نظر باشد یا دستگاه نظارت آنرا مجاز بداند.

6- قبل از ریختن بتن جدید روی بتن سخت شده قبلی باید لایه ضعیف سطح بتن وهر نوع ماده ناسالم دیگر زدوده شوند.

6- قبل از ريختن بتن جديد روي بتن سخت شدة قبلي بايد لاية ضعيف سطح بتن وهر نوع ماده ناسالم ديگر زدوده شوند.

اختلاط بتن وانتقال بتن :

1-بتن بايد طوري مخلوط شود كه كلية مواد تشكيل دهندة آن به صورت همگن در مخلوط كن پخش شوند وقبل از پر كردن مجدد، بايد مخلوط كن را به طور كامل تخليه كرد.

2- انتقال بتن از مخلوط كن تا محل نهايي بتن ريزي بايد طوري انجام گيرد كه از جدا شدن يا از بين رفتن مصالح جلوگيري شود.

3- بتن آماده بايد مطابق مشخصات استاندارد در كارخانه تهيه شده وبه كارگاه تحويل داده شود به نحوي كه مقاومت متوسط فشاري لازم را احراز نمايد.

نسبت هاي اختلاط:

منظور از نسبت مخلوط كردن اجزاء بتن آن است كه كه نسبت مناسبي براي اختلاط شن وماسه به دست بياوريم تا دانه هاي ريزتر فضاي بين دانه هاي درشت تر را پر كرده و جسم توپر بدون فضاي خالي و با حداكثروزن مخصوص بدست آيد و همچنين تعيين مقدار لازم آب بطوري كه بتن به راحتي قابل حمل بوده و در قالب خود جاي گرفته و دور ميلگردها را احاطه نموده و كليه فضاي خالي قالب را پر نمايد ودرمجاورت آن فعل وانفعالات شيميايي سيمان شروع شده وتا مرحله سخت شدن ادامه يابد وبالاخره تعيين مقدارسيمان مورد لزوم براي بدست آوردن بتن با مقاومت كافي كه بتواند به راحتي بارهاي وارده ساختمان را تحمل نمايد. مقاومت نسبي با افزايش سيمان بالا مي رود.

حداكثر سيماني كه آئين نامه هاي مختلف براي بتن مجاز دانسته اندkg 400 كيلوگرم سيمان در متر مكعب شن وماسه مي باشد وچنين معتقد هستند اگر مقدار سيمان از kg400 بيشتر باشد جاي مصالح سنگي را ميلگرد وبجاي قطعات سنگي كه مقاومت بيشتري دارد قطعات سيماني خواهيم داشت ودر نتيجه باعث ضعف قطعه بتني ميشود.

البته مقدار سيمان به ريزي و درشتي دانه هاي مصرفي بستگي دارد هر قدر دانه هاي مصرفي ريزتر باشد ودر نتيجه سطح مخصوص دانه ها زيادتر باشد به سيمان بيشتري نياز داريم زيرا فرض بر اين است كه دوغاب سيمان مانند نوار نازكي دور تمام دانه ها را آغشته كرده و آنها را به يكديگر مي چسباند رايج ترين نسبت اختلاط اجزاء بتن در ايران نسبت حجمي براي شن و ماسه و نسبت وزني براي سيمان ميباشد و حتي نام گذاري و طبقه بندي بتن نيز بر حسب كيلوگرم سيمان در متر مكعب شن و ماسه انجام ميگيرد.

با توجه به اينكه سيمان عرضه شده در بازار ايران اغلب در پاكتهاي 50 كيلويي ميباشد اين اختلاط به راحتي انجام ميگيرد

در مواردي كه در كارگاه از سيمان فله استفاده شود بايد از قبل پيمانه اي كه مقدار 50كيلو گرم سيمان را تعيين ميكند ساخته ودر اختيار گروه بتن ساز قرار داد .براي تعيين نسبت شن وماسه و آب جداول و راهنماهايي موجود است ولي از آنجا كه هميشه ودر همه كارگاهها وسايل تعيين دانه بندي شن وماسه در دست نيست بهتر است به نتايج آ‌زمايشگاهي بيشتر تكيه شود،البته در کارگاه سیمان به صورت آماده بوسیله بتونیر می آمد.

نمونه برداری از بتن به منظور آزمایش:

نمونه های مکعب مربعی برای آزمایش مقاومت بتن

حمل بتن:

اگر كارگاه بتن سازي از محل بتن ريزي فاصله داشته باشد براي حمل بتن از ماشينهاي مخصوص حمل بتن استفاده ميشود . اين ماشينها را دمپر ميگويند.حتي المقدوربايد از ريختن بتن داخل ديگ به روي زمين و

بارگيري مجدد و حمل آن بوسيله فرغون خودداري كرد. بايد توجه داشت كه با هر وسيله كه بتن را حمل ميكنيم اعم از پمپاژ يا دمپر يا باگتهاي حمل بتن اجزاء متشكله بتن از همديگر تفكيك نشود.

بتن بايد به حدي روان باشد كه دانه هاي آن بخوبي روي يكديگر غلطيده و كاملا آرماتورها را احاطه نموده و گوشه هاي قالب خود را كاملا پر نموده و كليه هواي موجود در قالب از ان خارج شود وبايد حداقل آب ممكنه را براي انجام كارهاي فوق مصرف نمود زيرا آب بيش از اندازه تبخير شده و جاي آنرا هوا پرخواهد كرد.

(*) پمپ بتن :

اولين بار از تلمبه در حمل بتون به داخل تونل استفاده شد ولي امروزه اين وسيله به طور وسيعي در ساختمانهاي بتني به كار مي رود . تلمبه معمولا بر روي شاسي كاميون سوار شده و به كمك مكانيسمهاي خاص لوله تخليه بتون را كه از جنس فلزي يا انعطا پذير است كه مي تواند در ارتفاعات مختلف و در زوايه هاي مورد نظر تغيير مكان دهد .

بتن ريزي:

قبل از بتن ريزي بايد كليه آرماتورها با نقشه كنترل شود مخصوصا دقت شود كه آرماتورها به همديگر با سيم آرماتور بندي بسته شده باشند و اگر جايي فراموش شده است مجددا بسته شود

آرماتورها در بعضي مواقع به هم چسبيده وبعضي با فاصله از همديگر قرار ميگيرند اين موضوع باعث ميشود كه بتن نتواند كليه ميلگردها را احاطه نموده و قطعه همگن و توپري بوجود بياورد. بايد توجه شود كه محل بتن ريزي عاري از خاك و مواد زايد باشد.

اگر بين اتمام كار آرماتور بندي و بتن ريزي چند روز فاصله باشد حتي ميبايد محل كار با دقت بيشتري بازديد شود ودر تمام روز بتن ريزي حتما بايد يك نفر كارگر با تجربه مدام قالبها را كنترل نموده و اثرات اضافه شدن وزن را روي آنها در نظر داشته باشد ودر موقع بروز خطر افراد ديگر را مطلع كند.در موقع بتن ريزي بايد از رفت و آمد زياد روي آرماتورها جلو گيري نمود زيرا در اين صورت در اثر وزن كارگران در آرماتورها انحناي موضعي بوجود خواهد آمد .

بهتر است از قسمتي كه به مركز بتن نزديك تر ميباشد شروع به بتن ريزي نمود زيرا در اين صورت رفت و آمد كارگران از روي آرماتورها به حد اقل خواهد رسيد و براي آنكه پاي كارگر ها در بتن تازه ريخته شده فرو نرود بايد در مسير عبور و مرور كارگر ها از تخته هايي زير پاي آنها استفاده شود. بايد مطمئن شويم كه همه گوشه هاي قالب از بتن پر شده و كرمو نمي باشد. در مورد ستونها بايد ضربه هاي يكنواختي به بدنه قالب كوبيد تا در اثر ارتعاش بوجود امده بتن در قالب بخوبي جابجا شود البته اگر ارتفاع بتن ريزي زياد باشد احتمال بوجود آمدن كرمو در ستون خيلي زياد است.

در دالها و تير ها وسقفها بايد با كوبيدن مدام بتن ،آنرا به تمام گوشه هاي قالب راهنمايي نمود و جسم توپري بوجود آوريم در بتن ريزي با ارتفاع زياد بهتر است آنرا در لايه هاي 30 سانتيمتري ريخته و لايه را بخوبي كوبيد و بعد لايه بعدي را بريزيم.

در موقع بتن ريزي هاي با ارتفاع زياد مانند ديوارها و سدها چنانچه آب اضافي بتن بالا بيايد بايد بتن بعدي را قدري خشك تر ريخت تا اين آب جمع شود. تا آنجا كه ممكن است بهتر است كه بتن ريزي بدون وقفه انجام گيرد تا موقع سخت شدن يكپارچه باشد ولي گاهي مجبور هستيم كه بتن ريزي را تعطيل نموده و كار را در روز بعد شروع كنيم كه در چنين مواقعي بايد محل قطع بتن حتما با نظر مهندس كارگاه انجام شود.

از ابتداي شروع بتن ريزي همه كارها را مهندس كارگاه تقسيم بندي كرد بطوري كه دو نفر مسئول ريختن مصالح در باكت حمل بتن از ميكسر بودند و يك نفر نيز مسئول هدايت مخزن حمل بتن بود. دو نفر ديگر روي قالب هاي ستون مسئوليت هدايت بتن به داخل قالب را انجام ميدادند ودر آنجا استاد كار محل خالي كردن بتن در قالب ها را نشان ميداد، آنها نيز به اهستگي بتن را درون قالب ميريختند.بتن درون قالبها بوسيله يك نفر كارگر ويبره ميشد بدين طريق كه با كوبيدن ضرباتي به پشت قالب ها بتن را به همه قسمتهاي قالب هدايت ميكرد. البته سطح قالب بتن نيز بوسيله ماله كشي صاف و هموار ميشد. بتن ريزي تا عصر ان روز ادامه داشت.

متراكم كردن بتون:

تعريف تراكم :خارج كردن هواي بتن ونزديك كردن ذرات جامد به يكديگر را تراكم گويند.

هدف از تراكم: كاستن هواي محبوس ناخواسته تا حدود 5/ 1% وكمتر، در اين حالت مقدار هواي محبوس شده متناسب با كارايي بتن است .هر چه اسلامپ بتون بيشتر باشد، درصد مقدار هوا در بتن كمتر است.

معايب وجود هوا در بتون:

1- حبابهاي هوا به ازاي هر 1% هواي محبوس شده مقاومت بتون را 5 تا 6% كاهش مي دهد.

2-حبابها نفوذپذيري را افزايش داده وموجب كاهش دوام بتن و كاهش قدرت دفاعي در برابر تهاجمات مايعات مي شوند.

3- حبابهاي هوا تماس بين بتن، ميلگرد وساير فلزات مدفون در بتن را كاهش داده وپيوستگي لازم ميان فولاد وبتن را بخوبي برقرار نكرده وباعث كاهش مقاومت مي شوند.

4-حبابها باعث بوجود آمدن تركهايي بر روي سطح تمام شده بتن می شود .

يكي از وسايل تراكم، لرزاننده هاي دروني نام دارد كه تشكيل شده اند از يك سر يا خرطوم مرتعش كننده كه بوسيله يك ميله انعطاف ناپذير به يك موتور متحرك اتصال دارد . سرخرطومي شكل وارد بتن شده و با ايجاد لرزش يكنواخت سبب تراكم بتن مي شود.

5-در هنگام كار بايد سر دستگاه را به آهستگي از بتن خارج كرد تا سوراخ ايجاد شده به خودي خود پر شود.

در هنگام ويبره كردن به هيچ وجه نبايد ويبراتورگردها ضربه بزند و يا با جسمي نظير چكش به ميلگردها ضربه زده شود، زيرا ممكن است باعث جابجايي شبكه فولادي وميلگردها از محل اصلي خود شود . به علت ارتعاش ممكن است مواد ريز دانه ودوغاب سيمان در اطراف ميله ها جمع شده مواد درشت دانه اطراف آن، پراكنده شوند.اين امر باعث كاهش مقاومت بتون در جوار ميلگردها شده ودر نهايت منجر به ايجاد ضايعه در بتن مي شود .هدف عمده از ويبره كردن بتن آن است كه بتن ريزي با سرعت و بطور موثر و يكنواخت انجام شود . به نحوي كه از جدا شدن دانه ها جلوگيري شده و بتوان آن را بطور كامل متراكم كرد . سرعت ريختن بتن بايد مناسب با قدرت وسايل تراكم كننده باشد.

عمل آوردن بتن :

1-مراقب به مجموعه تدابيري گفته مي شود كه باعث شود سيمان موجود در بتن به مدت كافي مرطوب بماند طوري كه حداكثر ميزان آب گيري آن ، چه در لايه هاي سطحي دانه ها وچه در حجم آنها ميسر باشد.

2- حفاظت به مجموعه تدابيري اطلاق مي شود كه به موجب آن از اثر نامطلوب عوامل خارجي مانند شسته شدن به وسيلة باران يا آب جاري، اثر بادهاي گرم وخشك، سرد شدن سريع يا يخبندان، لرزش، ضربه خوردن ومشابه اينها روي بتن جوان جلوگيري كرد.

3- منظور از پروراندن بتن سرعت بخشیدن به گرفتن وسخت شدن آن به كمك حرارت است.

مدت عمل آوردن :

اين مدت زمان به نوع سيمان، شرايط محيطي و دماي بتن بستگي دارد ودر طي آن، دماي هيچ قسمت از سطح بتن نبايد از 5 درجه سلسيوس كمتر باشد.

بتن ريزي در هواي گرم:

بتن ريزي در اين شرايط دمايي تابع تكنيكهاي خاصي ميباشد. اگر در هواي گرم بتن ريزي مي كنيم بايد سعي كنيم كه حداقل تا چند روز بعد از ريختن بتن انرا مرطوب نگه داريم زيرا در غير اينصورت آب بتن به سرعت تبخير شده وبتن سخت نميگردد. به اين نوع بتن كه در اثر نرسيدن اب سخت نشده است بتن سوخته ميگويند ونشانه هاي ان اين است كه بتن حتي با فشار دست خرد ميشود.

در صورت مشاهده چنين وضعي قطعه ريخته شده بايد جمع اوري شود و مجددا ريخته شود براي مرطوب نگه داشتن بتن بهتر است با پاكتهاي سيماني روي انرا پوشانده وكاغذ را مرطوب نگه داريم ويا از گوني مرطوب استفاده شود. يكي ديگر از تكنيكهاي بتن ريزي در هواي خيلي گرم استفاده از سيمان تيپ 4 است كه در موقع سخت شدن حرارت كمي را توليد ميكند.

بتن ريزي در هواي سرد:

كلية مصالح بتن آرمه وكلية سطوحي كه بتن با آنها تماس خواهد داشت بايد از هرگونه يخ زدگي عاري باشند . هنگام بتن ريزي دماي هيچ قسمت از بتن تازه از 10 درجه سلسيوس كمتر نباشد ولي به هر حال اين دما نبايد از 5 درجه سلسيوس به عنوان حداقل مجاز كمتر باشد.

بعضي از مسائلي كه ممكن است در بتن تازه بوجود ايد:

1-آب انداختن

2-جدا شدن دانه ها

آب انداختن بتن از نظر يك پديده ظاهري اينگونه تجلي مي كند كه پس از بتن ريزي و پرداخت سطحي بتن يك لايه نازك آب اغشته به سيمان روي سطح بتن ظاهر مي شود .

اين آب از قسمتهاي زيرين بتن به دليل خاصيت مويينگي به قسمتهاي سطحي بالا آمده ودر مسير خود احتمالا مقداري سيمان را نيز با خود شسته و همراه ميكند. لذا در قسمتهاي بالايي بتن مقدارآب موجود از آبي كه در طرح اختلاط در نظر گرفته شده بيشتر خواهد شد وبه عكس در قسمتهاي پاييني بتن مقدار آب كمتري وجود خواهد داشت.

مشخصات نامطلوب بتن آب انداخته :

بتن آب انداخته پس از سخت شدن نامرغوب بوده و به مقاومت مطلوب و مورد نظر نخواهد رسيد.لايه رويي بتن آب انداخته پس از سفت شدن به مرور زمان وبا استفاده هاي ترافيكي از آن پودر شده و به صورت گرد وخاك در مي آيدو به اين جهت سطح رويي ناصاف شده وپديده پودر شدگي اتفاق مي افتد. چنين بتني اولا بدنما شده ودر ثاني نقطه ضعفي براي شرايط يخ زدگي و هوازدگي خواهد بود .

آب انداختن پديده بسيار نامطلوبي است وبايد حتي المقدور از ايجاد آن جلوگيري كرد.

بعضي از استاد كاران سعي مي كنند با زياد ماله كشيدن بر روي سطح بتن يك قشر آب در سطح ايجاد كنند غافل از اينكه اين عمل ضعف هاي اساسي براي بتن ايجاد مي كند. يكي از دلايل مهم آب انداختن بتن اسلامپ بيش از حد است بنابراين كارايي و اسلامپ كم در كنار مزاياي ديگر احتمال آب انداختن را كاهش مي دهد. دلايل ديگري از جمله ويبره كردن بيش از حد ونيز نامناسب بودن دانه بندي احتمال آب انداختن بتن را افزايش مي دهد.

3-جدا شدن دانه ها :

جدا شدن دانه ها از پديده هاي است كه در بتن تازه اتفاق مي افتد به اين ترتيب كه دانه هاي درشت مخلوط نشست كرده و به سمت پايين حركت مي كنند و دانه هاي ريزتر به سمت بالا منتقل ميشوند . بنابراين بتن حالت يكنواختي خود را از دست داده و توزيع دانه بندي به هم مي خورد. جدا شدن دانه ها در بتن تازه يك پديده نامطلوب محسوب ميشود ومهندسين كارگاه همواره سعي مي كنند كه از عواملي كه ممكن است منجر به بروز اين حالت شود جلوگيري نمايند. بتني كه دانه هاي آن جدا شده از نظر مقاومت فشاري وخمشي ضعيف شده وبه حد مطلوب نخواهد رسيد.

مهمترين دلايل جدا شدن دانه ها در بتن تازه اسلامپ بالا و بيش از حد است.

دلايل ديگري از قبيل ويبره بيش از حد ويا جابجا كردن بتن در قالب بوسيله بيل يا ويبراتوروياريختن بتن از ارتفاع نيز ممكن است به جدا شدن دانه ها منجر شود. انبار كردن نامناسب دانه ها ممكن است به جدا شدن دانه ها قبل از ساختن بتن واحتمالا عدم وجود دانه بندي يكنواخت وصحيح در بتن ساخته شده منجر شود. به همين جهت لازم است انبار كردن دانه هاي شن وماسه در كارگاه به صورت مجزا ودر دپوهاي جداگانه صورت گيرد.

نگه داري از بتن :

سيمان موجود در بتن ريخته شده در مجاورت رطوبت بايد سخت شده و دانه هاي سنگي موجود در مخلوط را به همديگر چسبانده و مقاومت بتن را به حد اكثر برساند بدين لحاظ بايد از خشك شدن سريع بتن جلوگيري نموده و انرا ازتابش شديد آفتاب و وزش بادهاي تند محفوظ نگه داشته وسطح آنرا حداقل تا هفت روز مرطوب نموده و براي اين كار بهتر است كه روي بتن تازه ريخته شده را با گوني يا كاغذ پوشانده و اين پوشش را مرطوب نگه داريم.

با توجه به گرمي هوا بعد از 4تا5 ساعت از گذاشت بتن ريزي بايد شروع به آب دادن بتن كرد زيرا در غير اينصورت سطح ان ترك مويي خواهد خورد كه ايجاد اين تركها باعث نفوظ هوا به داخل بتن شده وآرماتور بكار رفته در بتن در معرض خورندگي قرار ميگيرد.

بتن تازه ريخته شده نبايد در معرض بارانهاي تند قرار گيرد زيرا باران دوغاب سيمان و مصالح ريز دانه را شسته و سنگ هاي درشت را نمايان ميكند. اما در اين پروژه نيز پس از بتن ريزي هر قسمت بوسيله پاكتهاي سيماني روي سطح بتن تازه ريخته شده را پوشاندند و پس از گذشت چند ساعت همه كاغذ ها را طوري مرطوب كردند كه سطح بتن در زيركاغذ كاملا مرطوب باشد. واين كار را روزانه چهار بار انجام ميدادند.

هم سطح كردن كف اتاقها با شناژ افقي:

پس از اينكه شناژهاي افقي زير ديوار و شناژهاي عمودي ريخته شد بطوري كه در قسمتهاي قبل توضيح داده شد بتن ريخته شده را بوسيله پوشاندن از تابش مستقيم آفتاب محافظت كردندو همراه با آن روزانه سه تا چهار بار سطح بتن را آب ميدادندپس از گذشت يك هفته قالب هاي افقي را باز كردند.

به دستور مهندس كارگاه چند كاميون مخلوط قلوه سنگ و چند كمپرسي مخلوط سرند شده را به محل كارگاه آوردند و بوسيله يك ماشين لودر ابتدا قلوه سنگها را درون فضاهاي خالي بين شناژها ودرون اتاقها ريختند بطوري كه سطح قلوه سنگها در همه اتاقها در يك سطح بود و بعد از آن مخلوط سرند شده را روي اين قلوه سنگها ريختند بصورتي كه سطح تمام اتاقها بالا آمد و هم سطح شناژ افقي شد.

بعد از اينكه خاك ريزي توسط لودر به اتمام رسيد تمام سطح خاك ريزي شده را آب پاشي كردندوبعد از آن بوسيله غلطك دستي شروع به متراكم كردن ومسطح كردن خاك شدند با اين كار سطح تمام اتاقها يكي شد و به اصطلاح كف همه اتاقها همسطح شناژافقي شد.

نحوه پر كردن شناژ هاي عمودي:

قبل از آماده كردن بتن ابتدا يك چوب بست را در كنار شناژ عمودي درست كردند وسپس يك نفر كارگر روي چوب بست ايستاد. بوسيله باكت بتن را در قالب شناژ ميريختند به اين طريق كه مخزن توسط جرثقيل جابه جا ميشد در ابتدا مخزن جلوي خروجي مخلوط بتن تراك ميكسر قرار ميگرفت با چرخش برعكس تيغه هاي ميكسر بتن به سمت بيرون هدايت ميشد.

و مخزن پر ميشد و به وسيله جرثقيل باكت يا همان مخزن به بالا ميرفت و با قرار گرفتن در بالاي قالب بتن ريزي را به داخل قالب شروع ميكرد و بعد از هر بار بتن ريزي براي متراكم كردن بتن از ويبراتور استفاده ميشد كه البته اين روش درستي نيست و موجب به هم ريختن مخلوط بتن كه با پايين رفتن دانه هاي سنگين و بالا آمدن دوغاب سيمان ميشود كه در اصطلاح به آن آب انداختن سيمان گفته ميشود و اثر آن بعد از گرفتن مخلوط درون قالب كرمو است.

بتن ريزي سقف:

پس از اينكه آرماتور گذاري 2 رديف شبكه سقف كارش به پايان رسيد و صفحات قلاب دار مربوط براي سقف كاذب و در و پنجره در محل هاي تعيين شده قرار گرفت و نوبت به عمليات بتون ريزي سقف مرسيد. قبل از بتن ريزي يك بار ديگر كليه آرماتورهاي سقف توسط مهندس كارگاه كنترل شد وبيشتر دقت مي شد كه فاصله ارماتورها از همديگر بصورت يكنواخت باشند.

بعد از كنترل فاصله ارماتورها از همديگر اقدام به بتن ريزي شد.بتون ريزي طوري برنامه ريزي شده بود كه كليه بتن سقف در يك روز ريخته شد.

ضخامت بتن روي سقف بايد كاملا يكنواخت باشد(ضخامت دال 17سانتي متر با دو رديف شبكه) ودر ضمن بتن ريزي و قبل از آنكه بتن كاملا سخت شود روي آنرا بوسيله ماله كشي صاف وتخت مي كنند بتن مورد نياز براي سقف از محل ديگر با استفاده از ميكسر آورده مي شود و درست به همان روشي كه در بتن ريزي ستون گفته شد مورد استفاده قرار ميگيرد.

(بعد از اماده كردن بتن انرا بوسيله دستگاه بالابربه محل بتن ريزي روي سقف انتقال مي دادند وپس از ريختن بتن در محلهاي مربوطه توسط يك دستگاه ويبراتور بتن ريخته شده را ويبره مي كردند .در انتها نيز يك نفر بتن ريخته شده را ماله كشي كرد تا سطحي صاف و هموار بوجود آورد. عمليات بتن ريزي تا عصر همان روز ادامه و خاتمه يافت.)

افت بتن (انقباض) :

افت بتن پديده اي است كه ازلحظات شروع گيرش بتن آغاز ودر طول زمان سخت شدن ادامه مي يابد .

افت بتن در حقيقت يك نوع كاهش حجم است كه در طول زمان اتفاق مي افتد .

وقوع پديده افت در اثر آب اضافي به كار رفته در ساخت بتن مي باشد آب مورد نياز جهت انجام واكنش شيميايي سيمان 25در صد وزني سيمان است . يعني اگر نسبت آب به سيمان را برابر 25% در نظر بگيريم تمام اين آب صرف واكنشهاي شيميايي مي شود . ولي به دليل حصول كارايي مطلوب آب را بين 4/.تا 6/.درنظرمي گيرند كه اين آب اضافي مازاد بر 25% آب در بتن باقي مي ماند . در روزهاي اول عمر بتن قسمتي از اين آب اضافي براساس خاصيت موئينگي به سمت سطح بتن بالا آمده وتبخير مي شود بدين ترتيب جاي آن خالي مي ماند . به همين لحاظ بتن تمايل پيدا مي كند كه خودش آب را جمع كرده وحجم ازدست رفته راپر كند. تا زماني كه بتن تر (تازه ) باشد مانع ومشكلي جهت جمع شدن ندارد .

اماچنانچه بتن تا حدودي سفت شود ديگر محيط اجازه كاهش حجم را به آن نمي دهد لذا اين تمايل به كاهش حجم به صورت تنش كششي بتن بسيار ناچيز است اين پديده موجب ترك خوردگي سطحي بتن مي شود. بنابراين مي توان در يك جمله گفت: افت پديده اي است كه دراثر بكارگيري آب اضافي در ساخت بتن ايجاد شده وبه صورت ترك هاي موئين در سطح بتن جلوه مي كند . اين ترك ها را گاهي از حدود يك تا دو هفته پس از بتن ريزي مي توان در سطح بتن مشاهده كرد كه باگذشت زمان تشديد ميشود .