دانلود پروژه کارآموزی احداث ساختمان مسکونی

مقدمه:

   دانشجویان رشته عمران در دوره کاردانی که دوسال به طول می انجامد با درسهای تئوری آشنا میشوند وتا حدودی با مسائل مختلف ساختمان سازی آشنا میشوند ولی باز نیاز به کسب تجربه دارند وکسب این تجربه میسرنیست مگر انکه دانشجویان درسر کارمطالبی راکه در کتابها خوانده اند لمس کرده  وبا چشم خود طریقه انجام کارها راببینند وبه همین دلیل چهار واحد رابه  همین امر اختصاص داده اند که این واحدها جزو مهمترین واحدهای این دوره می باشد.

فصل اول

   بررسی بخشهای مرتبط بابخش علمی کارآموزی:

   اولین نیازطبیعی انسان غذا می باشد زیرا انسان بدون خوراک قادربه ادامه  حیات نیست .دومین نیازانسان مسکن می باشد ومکانی که در ان زندگی میکند وفرزندانش را بزگ میکند ودر ان به زندگی ادامه می دهد.

 مسکن تنها به ساختمان مسکونی ختم نمیشود بلکه شامل ساختمانهای اموزشی ودرمانی واداری نیز میباشد.به همین دلیل تمام ارگانها ونهادها نیازمبرم به ساختمان دارند.

 در تاسیس یک ساختمان نیازبه همکاری مهندس عمران ومعماروتکنسین

 ساختمان وحتی مهندس برق وتاسیسات نیز میباشد به همین دلیل رشته عمران مرتبط با تمام رشته هامیباشد.

   برسسی آموخته ها وپیشنهادات:

 اصولا کارهایی راکه برای احداث یک ساختمان صورت میگیرد بسیار گسترده میباشد وبه علت محدود بودن زمان کارآموزی نمیتوان تمام کارهای انجام شده رادید و از نزدیک لمس کرد.در این مجموعه سعی شده است تاحدودی به بیان مراحل مختلف اجراازقبیل تخریب وآماده سازی زمین وتجهیزکارگاه وساخت و اجرای بتن وقالب بندیوآرماتوربندی واجرای سقف تیرچه بلوک پرداخته  شود.                                                                                                                                                     

فصل دوم 

   تخریب:

زمین احداث این منزل مسکونی یک زمین صاف وهموارشده نبود بلکه یک ساختمان فرسوده وکلنگی بود که باید تخریب میشد.

 تخریب این ساختمان در دومرحله صورت گرفت که ابتدا سقف ان توسط کارگران تخریب شداما دیوارها وکف ان توسط لودرتخریب گردید وپس ازآن اقدام به خروج همه نخاله ها از محل کارگاه شد.

 قبل از این مرحله اقدام به بریدن همه تیراهنهای سقف توسط هوا برش شد و همه درب وپنجره ها و تمام کابینتها وشیرآلات ولوله های آب از محل کارگاه خارج شد.

  دو حلقه چاه نیزدرمحل وجود داشت که با شفته آهک وقلوه سنگ پر شد.

رعایت اصول ایمنی در تخریب:

   قبل از هر چیز باید روش تخریب مشخص شود و کار برای عوامل اجرایی شرح داده شود. تخریب در معابر عمومی باید درمحوطه ای محصور با نرده های حفاظتی به ارتفاع دو متری انجام شود.

  کلیه کارگران میبایست مجهزبه کلاه ایمنی باشند ودر ساعات غیر کاری به هیچ عنوان نباید اقدام به برداشتن حصار کرد.

   تمامی راههای عبورومرور افراد غیر مسؤل به کارگاه باید مسدود شود.

 به هیچ عنوان نباید مسیر ریزش آوار به عنوان مسیراصلی انتخاب شود ودر هنگام عملیات تخریب از اب برای ته نشین کردن غبار در محیط جلو گیری  شود.

  البته در اجرای اصول ایمنی درعملیات تخریب این پروژه ازحصار و نرده به علت خلوت بودن محیط استفاده نشد اما برای ایمنی و اطمینان بیشترراههای ورودی به صورت موقت مسدود شد وهمچنین از آب پاشی برای کم کردن گرد وخاک استفاده شد.                                                                                            

فصل سوم 

  تجهیز کارگاه:

  برای تجهیز کارگاه باید مصالح وابزار مورد نیازبه کارگاه آورده شود.

  مصالحی مانند سیمان که به دو صورت فله وپاکتی موجود میباشددر کارگاه  میبایست به نحوی درست انبار شود که البته در این پروژه بیشتر از سیمان پاکتی استفاده شد.

  روش نگهداری ازسیمان در قسمت بعد توضیح داده خواهد شد.

  برای جلوگیری از شلوغ شدن کارگاه معمولا موارد مصرف شن وماسه ازقبل پیش بینی میشد وبه صورت روزانه به گارگاه منتقل میشد.

   انبارکردن سیمان:

  درموقع انبار کردن سیمان باید دقت شود که رطوبت هوا وزمین باعث فاسد شدن سیمان نشود.در این پروژه برای انبار کردن پاکتهای سیمان ابتدا تمامی  پاکتها برروی قطعات تخته که بازمین حدود ده سانتیمتر فاصله داشت قرار داده  شد وکیسه ها در ردیفهای ده تایی روی هم چیده شد.

  علت این کار این است که اگربیش ازده کیسه را روی هم قرار دهیم کیسه های زیرین دراثر فشار زیاد سخت شده ودرصورت نگهداری دراز مدت غیر قابل مصرف خواهند شد واستفاده ازانها منوط به آزمایش سیمان خواهد بود.

  چنانچه سیمانهای سخت شده به راحتی با دست پودرشوند قابل مصرف در قطعات بتنی میباشند درغیر اینصورت سیمان فاسد شده وبرای اطمینان بیشترازفاسد شدن ان از آزمایشهایی استفاده میکنند.

بتنی که با سیمان فاسد شده ساخته میشود باربر نبوده و نمیتوان از ان در قطعات اصلی ساختمان مانند تیرهاو ستونها وسقف استفاده کرد.

  چنانچه این سیمانها کاملا فاسد نشده باشند میتوان ازانها به عنوان ملات برای فرش موزاییک ویا اجرای بتن مگر استفاده نمود.

  اگر بخواهیم سیمان را برای مدت طولانی انبار کنیم باید تا انجا که امکان دارد با دیوارهای خارجی انبارفاصله داشته باشد.                             

  البته چون در این پروژه از سیمان پاکتی استفاده شد  برای نگهداری پاکتها در فضای بازپس از اینکه انها را بر روی چوبهای تراورس قرار دادند روی انها را با ورقه های پلاستیکی پوشانیدند تا از نفوظ رطوبت به انها جلوگیری شود.     

 اگرسیمان به طرزصحیح انبارشود حتی تا یک سال بعد نیزقابل استفاده خواهد بود البته فقط ممکن است زمان گیرش آن قدری به تاخیر بیافتد ولی درمقاومت 28 روزه ان تاثیری نخواهد داشت.

   پیاده کردن نقشه:

  پس از بازدید از محل اولین قدم در ساخت یک ساختمان پیاده کردن نقشه میباشد منظور از پیاده کردن نقشه انتقال نقشه ساختمان از روی کاغذ برروی زمین با  ابعاداصلی است.بطوری که محل دقیق پی ها وستونها ودیوارها وزیرزمینهاو عرض پی ها روی زمین بخوبی مشخص باشد.

  همزمان با ریشه کنی وبازدید ازمحل باید قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصا نقشه پی کنی کاملا مورد مطالعه قرارگرفته بطوری که در هیچ قسمت نقطه ابهامی وجود نداشته باشد وبعدا اقدام به پیاده کردن نقشه بشود.

 باید سعی شود حتما در موقع پیاده کردن نقشه از نقشه پی کنی استفاده شود.

در انجام پیاده کردن نقشه این ساختمان که پروژه من بود با توجه به کوچک بودن ساختمان از متر وریسمان استفاده شد.

  ابتدا محل کلی ساختمان روی زمین مشخص شدو بعد با کشیدن ریسمان در یکی ازامتدادهای تعیین شده وریختن گچ یکی ازخطوط اصلی ساختمان تعیین  شد .بعد از ان خط دیگر ساختمان را که عمود بر خط اول میباشد رسم شد.

 در اصطلاح بنایی استفاده از این روش را 3-4-5- میگویند.

 درصورت قناس بودن زمین ممکن است دوخط کناری نقشه برهم عمود نباشند در این صورت یکی از خطوط میانی نقشه را که حتما بر خط اول عمود است انتخاب ورسم مینماییم.

 ممکن است برای عمود کردن خطوط از گونیای بنایی استفاده شود دراین صورت دقت کار کار کمتر میشود. در موقع پیاده کردن نقشه

 برای جلوگیری از جمع شدن خطاهها بهتر است اندازه ها را همیشه از یک نقطه  اصلی که آن را مبداء می نامیم شروع وروی زمین منتقل می نماییم . بعد ازاتمام کار پیاده کردن نقشه باید حتما مجددا اندازه گذاری های نقشه پیاده شده را کنترل نماییم.

  علت این کار این است که حتی المقدوراز وقوع اشتباهات احتمالی جلوگیری شود. برای اینکه مطمئن شویم  زوا یای بدست آمده اطاق ها قائمه می باشد باید دوقطر هراتاق را اندازه گیری کنیم چنانچه مساوی بودند آن اتاق گونیا است .           

 به این کار اصطلاحا چپ وراست می گویند.البته چنانچه در این مرحله اطاقها 3  الی 4سانتیمترنا گونیا باشد اشکالی ندارد زیرا با توجه به اینکه پی ها همیشه قدری پهن ترازدیوارهای روی آن می باشد لذا در موقع چید ن دیوار می توان ناگونیایی ها را برطرف نمود. بطور کلی باید همیشه توجه داشت که پیاده کردن نقشه یکی از حساسترین ومهمترین قسمت اجرای یک طرح بوده وکوچکترین اشتباه درآن موجب خسارتهای فراوان می شود .

پی کنی  :

اصولا پی کنی به دو دلیل انجام می شود .1-دسترسی به زمین بکروبرای محافظت  ازپی ساختمان .

با توجه به اینکه کلیه بار ساختمان به وسیله دیوارها یاستونها به زمین منتقل می  شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی که قابل اعتماد بوده و قابلیت  تحمل بار ساختمان داشته باشد بنا گردد. برای برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می باشیم . برای محافظت پایه ساختمان وجلوگیری از تاثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی سازی کنیم در این صورت حتما در بهترین زمینها باید حداقل پی هایی به عمق 40تا50 سانتیمترحفر کنیم.

 طول وعرض وعمق پی ها کاملا بستگی به وزن ساختمان وقدرت تحمل خاک محل ساختمان دارد.

طول وعرض وعمق پي ها كاملا بستگي به وزن ساختمان وقدرت تحمل خاك محل ساختمان دارد.

در ساختمانهاي بزرگ قبل از شروع كاربوسيله ازمايشهاي مكانيك خاك

قدرت مجاز تحملي زمين را تعيين نموده وازروي ان مهندس محاسب ابعاد پي را تعيين ميكند. ولي در ساختمانهاي كوچك كه ازمايشات مكانيك خاك در دسترس نيست بايد از مقاومت زمين در مقابل بار ساختمان مطمئن شويم.

اغلب مواقع قدرت مجازتحملي زمين براي ساختمانهاي كوچك با مشاهده خاك پي وديدن طبقات ان وطرز قرار گرفتن دانه ها به روي همديگرو با ضربه زدن بوسيله كلنگ به محل پي قابل تشخيص است.

البته قبل از ان بايد مهندس محاسب وزن ساختمان و ميزان باري كه ازطرف ساختمان به زمين وارد ميشود اگاه باشد.

بايد متذكر شد كه نوع پي استفاده شده در اين ساختمان پي نواري ميباشد.

با توجه به تشخيص مهندس محاسب ساختمان وبررسي نوع خاك محل

حداقل عمق پي در اين پروژه 50 سانتيمتردر نظر گرفته واجرا شد.

البته بايد در نظر داشت كه اگر در اين عمق به زمين بكرنرسيديم بايد عمق پي را تا زمين بكر ادامه داده ويااز روشهايي ديگراز جمله شمع كوبي ويا تسطيع اقدام به اصلاح مقاومت زمين كرد.

كرسي چيني:

معمولا در طبقه همكف ساختمانها سطح اتاقها را چند سانتيمتراز كف حياط يا كوچه بلندتر ميسازند كه به اين اختلاف ارتفاع كرسي چيني .

معمولا كرسي چيني به سرعت انجام ميشود.هدف از ساخت كرسي در ساختمان اين است كه درابتدااز قديم بشر تمايل بيشتر داشت قدري بلندتر از كف زمين سكونت كند وبدين ترتيب احساس امنيت بيشتري ميكرد درثاني ارتفاع طبقه همكف با سطح زمين مانع ورود برف وباران وغيره به داخل اطاقها ميگردد.

وسوم اينكه چون اغلب زمينهايي كه ما براي ساختمان انتخاب ميكنيم كاملا مسطح نبوده وداراي شيب ميباشند واز طرفي اتاقها وسالنهاي ساختمان بايد كاملا در يك سطح ساخته شوند لذا براي مسطح كردن اطاقها قسمتهاي پايين را بوسيله كرسي چيني با قسمتهاي ديگرهم سطح ميكنند.

عرض كرسي چيني بايد قدري از ديوار اصلي وقدري كمتر از پي زير ان باشد اگر ارتفاع كرسي چيني فقط در حدود 10الي 15 سانتيمتر باشد ميتواند پهناي ان مساوي ديوار روي ان باشد اماهميشه بايددر نظر داشت براي كليه ديوارهاي اعم از حمال ويا تيغه اي و پارتيشنها پي سازي و كرسي چيني انجام شود.

نحوه كرسي چيني يا ساخت پي سنگي:

روز قبل از اجراي كرسي چيني چند كمپرسي سنگ معدني(لاشه) و چند كمپرسي ماسه شسته به دستور مهندس گارگاه به محل آورده شد.

پس از اماده شدن ملات سيمان انرا بوسيله فرغون در كنار پي براي شروع اجراي پي مياوردند. ملات ماسه وسيمان را به نسبت 1به4 با پيمانه مخلوط وبه ان اب دادند.اب دادن به اين طريق بود كه مخلوط ماسه وسيمان رابصورت دپو در اوردند سپس شروع به ساختن حوضچه كوچكي با اين دپو كردند.

بعد از ان اب را به اندازه كافي وبا نظر مهندس كارگاه درون اين حوضچه ريختن به اين كاردر اصطلاح آبخور كردن ميگويند. سپس دو كارگر شروع به مخلوط كردن ان شدند.

پس از ساخت ملات ماسه سيمان براي حمل كردن ان به محل از فرغون استفاده شد وبعد ازاوردن ملات به محل ايجاد پي يك نفر كارگر با بيل ملات را در پي ميريخت و استاد كار بوسيله كمچه ملات را درون پي پخش ميكرد وسنگهاي لاشه را روي ان ميچيد. از اين ملات هم به عنوان بتن مگر وهم به عنوان ماده چسباننده بين سنگها استفاده ميشد.

در موقع چيدن سنگها اگر سنگي وجود داشت كه نسبتا بزرگ بود يكي ازكارگرهابوسيله پتك اقدام به شكستن انها ميكرد واز قطعات كوچكترمعمولا استفاده ميشد.

اين كاررادر سرتاسرپي انجام ميدادند تااينكه كار بعد از3 روز به پايان رسيد.

استاد كارساختمان با وسيله اي بنام شيلنگ ترازسطح پي ها راترازنمود و ريسمان كشي كرد وملات صافي را روي ان كشيد.

بعد از خشك شدن پي ها تا چند روز سطح پي ها را اب ميدادند تا ملات سيراب شود وبه مقاومت خوبي برسد ودر اين مدت زمان كه سطح پي ها را اب ميدادند كار تعطيل بود.

فصل چهارم

قالب بندي:

قالب يك سازه موقت است و مانند ظرفي ميتواند بتن تازه وخميري راتا زمان گيرش وكسب مقاومت كافي بصورت كاملا متراكم در برگيرد وبه ان فرم دهد. تهيه وساخت قالب را قالب بندي ميگويند كه از اصول وضوابطي از نظر طراحي وساخت پيروي ميكند.

قالب بايدبه اندازه كافي محكم باشد تا بتواند دربرابرفشارهاي وارده از بتن خميري در زمان بتن ريزي و فشار ناشي از وسايل بتن ريزي و كارگران مقاومت كند وبيش از حد مجاز تغيير شكل ندهند.

هميشه بايد توجه كرد كه ابعاد قالب بندي دقيق باشد واتصالات قالب بندي بايد محكم ومتناسب با جنس قالب باشد.

براي جلوگيري از خروج شيره بتن در زمان بتن ريزي مصالح مورد استفاده بايد قالب بندي به گونه اي انتخاب شوند كه قالب درزپيدا نكند.

قالب بندي بايد طوري طراحي واجرا شود كه پس از گرفتن بتن باز كردن قالبها به راحتي امكان پذير باشد.

تخته و چوبي كه براي قالب بندي مصرف ميشود بايد كاملا خشك بوده ودر برابر رطوبت تغيير شكل ندهد زيرا تغيير شكل قالب موجب تغيير شكل بتن گشته ودرشكل تيرها وستونها و همچنين ممانهاي وارده برانها موثر ميباشد.

اين تخته ها بايد به اندازه كافي نرم باشند تا در موقع نجاري دچار اشكال نشويم.

از طرفي بايد انچنان محكم باشد كه بتواند وزن بتن و ارماتورها و كارگران بتن ريزي ووسايل بتن ريزي از قبيل چرخ دستي و ويبراتور را بخوبي تحمل كند.

انواع قالب از لحاظ جنس:

انواع قالب از لحاظ جنس عبارتند از قالب چوبي - قالب فلزي-قالب فايبرگلاس-قالب آجري –قطعات پيش ساخته و قالب لغزان.

در اين پروژه از قالب بندي چوبي استفاده شد.

قالب چوبي:

معمولا در ايران از تخته اي كه به روسي معروف است براي قالب بندي

استفاده ميشود.ضخامت اين تخته ها از 2تا3سانتيمتر وحداقل بعد ان 8 سانتيمتر است. درقالب بندي چوبي تمام قسمتهاي ان از چوب استفاده ميشود قبل از كار گذاشتن قالب چوبي رويه قالب را روغن مالي ميكنند كه علت ان اين است كه شيره بتن توسط تخته خشك مكيده نشود ودر موقع باز كردن قالبها به راحتي از سطح بتن جدا شود.

قبل از قرار دادن قالبها در جاي خود بايد انها را روغن مالي كردتا روغن آرماتورها را آلوده نكند زيرادر صورت الوده شدن آرماتورها باعث نچسبيدن بتن به آرماتورميگردد.

مهمترين دلايل استفاده از قالب چوبي عبارتند از:

1- دارا بودن مقاومت كششي وفشاري وبرشي مناسب براي تحمل بارهاي وارد شده

2- سبك بودن نسبي ان براي حمل ونقل

3- ساده بودن اتصال و طويل كردن تخته ها به يكديگر كه با ميخ به سرعت انجام ميشود.

4- چوب به علت داشتن ضريب حرارتي كم نسبت به فلز در فصل سرما و يخ بندان ودر نقاط سردسيربا بتن ريزي در مناطق گرم براي قالب بندي بسيار مناسب است.

5- نسبت به قالب فلزي به جز مواردخواص هزينه اي كمتر دارد.

فصل پنجم

آرماتوربندي:

براي ايجاد مقاومت در مقابل نيروهاي كششي دربتن داخل شناژبتني چند رديف در بالاوپايين ميلگردهاي طولي قرار ميدهند واين ميلگردهاي طولي را بوسيله ميلگردهاي عرضي كه به آن خاموت ميگويند به همديگر متصل ميكنند.

ميلگردهاي طولي وعرضي را از قبل در گارگاه آرماتوربندي ميبافند وبعد در داخل قالب بندي شناژ قرار ميدهند.

بايد توجه داشت كه پهناي اين قفسه بافته شده بايد در حدود 5 سانتيمتر كوچكتر از پهناي قالب شناژ باشد يعني از هر طرف 5/2 سانتيمتر بطوريكه اين ميلگردها كاملا دربتن غرق شده وآنرا از خورندگي در مقابل عوامل جوي محفوظ نگه دارد. اين 5/2 سانتيمتر در مناطق مختلف اب و هوايي وهمچنين محل قرار گرفتن قطعه بتن وهمچنين ميزان سولفاته بودن ابهاي مجاور ان

متفاوت است كه ميزان ان بوسيله موسسه استاندارد وتحقيقات صنعتي ايران تعيين شده است.

هدف از بكار بردن فولاد در قطعات بتني:

بتن جسمي شكننده است كه در مقابل نيروهاي فشاري مقاومتي قابل توجه دارد اما مقاومت ان در برابر نيروهاي كششي ناچيز است.

به همين دليل در محاسبات بتن آرمه اين مقاومت در نظر گرفته نميشود.

مقاومت بتن در برابر نيروهاي كششي تقريبا 10/1مقاومت فشاري آن در نظرگرفته ميشود.

با توجه به اينكه قطعات بتني مدام تحت تاثير انواع نيروهاي فشاري و برشي وكششي قرار ميگيرند لازم است قطعات بتن براي مقاومت كافي در مقابل اين نيروها با عنصر مناسبي مسلح گردند. كه بهترين عناصر فلزاتي هستند كه بنام آرماتور معروف هستند.

انواع ارماتور استفاده شده در شناژ عبارتند از ارماتور طولي و عرضي.

وظايف ارماتور طولي عبارتنداز تقويت ستون در مقابل بارهاي فشاري و خمشي است.

اما ارماتورهاي عرضي وظيفه نگه داشتن ارماتورهاي طولي در جاي خود و جلوگيري از كمانه كردن ارماتورهاي طولي در هنگام وارد شدن نيروهاي فشاري را برعهده دارند.

تقويت ستون در جهت عرض ودر مقابل بارهاي جانبي از وظايف ديگر

ارماتورهاي عرضي ميباشد. ارماتور عرضي را خاموت ميگويند.

بسته به نوع شكل هندسي ستون از خاموتهاي مختلف الشكلي استفاده ميشود.

اگر ستونها استوانه اي يا دايره اي شكل باشند ويا براي ساخت شمعها از

خاموتهايي دايره اي شكل به نام دورپيچ يا اسپيرال استفاده ميكنند .

دورپيچها علاوه بر داشتن عملكرد تنگها باعث محصور شدن هسته داخلي ستون وافزايش مقاومت آن ميشوند و همچنين در حين زلزله رفتار شكل پذير

تري- دارند يعني بدون ترك خوردن تغيير شكلهاي خوبي نشان ميدهند.

بستن ميلگردها به يكديگر:

ميلگردهاي فولادي بايد قبل از بتن ريزي براساس طرح ومحاسبه به

يكديگربسته ويكپارچه شوند تا از جابجا شدن آنها طي عمليات بتن ريزي تا گيرش بتن جلوگيري شود.

بستن ميلگردها به يكديگراز نظر زمان ومكان بستگي به وضعيت كارگاه و نوع قطعه دارد كه تصميم گيري در مورد چگونگي آن به عهده تكنسين ساختمان ميباشد تا حداكثر كارايي حاصل شود.

گاهي تمام يا قسمتي ازميلگردها را خارج از قالب ميبندند و يك شبكه را تشكيل ميدهند وسپس انرا در قالب ميگذارند مانند شبكه كف فونداسيون تكي وگاهي نيزميلگردها را در روي قالب به يكديگر ميبندند مانند ميلگردهاي سقف بتني.

براي بستن دو ميلگرد به يكديگراز مفتول فلزي نرم با قطر 5/1تا2ميليمتر استفاده ميكنند كه اصطلاحا به اين عمل گره زدن ميگويند.

نحوه خم كردن ميلگردها:

با توجه به سنگيني نسبي كار ميلگرد خم كني و فشارهاي نسبي زيادي كه در هنگام خم كردن ميلگرد بر دستها وكمر وبعضا تمامي اعضاي بدن وارد ميشود بهتر است براي كاهش اين فشارها ازميز ميلگرد خم كني استفاده ميشود.

ارتفاع اين ميز معمولا 80 سانتيمترو عرض ان يك متر است وطول ان با توجه به طول ميلگردها و امكانات كارگاه ميتواند بين 3تا9متر درنظر گرفته شود. بر روي اين ميز صفحه خم كن ميلگرد قرار دارد.

اين صفحه عبارت است از صفحه فولادي مربع يا مستطيلي كه برروي آن تعدادي خار فولادي تعبيه شده است واين خارها از حركت ميلگرد در بعضي از جهات جلوگيري ميكند.

صفحه خم كن ميلگرد را از طريق پيچهايي بر روي ميز ثابت كرده وبا

استفاده از اچار F يا اچار گوساله ميلگردها را را به شكلهاي مورد نظر خم ميكنند.

براي ايجاد قلابها و خمهاي استاندارد قطر خار كه ميلگرد به دور ان ميچرخد وخم مورد نظر را بوجود مياورد بايد متناسب با قطر ميلگرد مورد خم باشد.

با توجه به اينكه وظيفه اصلي ميلگردها در بتن تحمل نيروهاي كششي است بايد ميلگردهاي مصرفي در بتن صاف باشد .

با وارد شدن نيرو به ميلگرد مقطع ان بايد در مقابل نيروي وارده مقاومت كند.

در ميلگردهاي ناصاف قبل از اينكه مقطع ميلگرد مقاومتي بروز دهد به دليل طول اضافي ناشي ازناصافي ميلگرد فاصله بين دونقطه اي كه بر انها نيروهاي عمل وعكس العمل وارد ميشوند ميتواند زياد شود كه اين امر در قطعات بتني جايز نيست بنابراين ميلگردهاي مصرفي در بتن بايد حتما صاف وعاري

از خميدگي باشند.

دركارگاههاي ساختماني ميلگردهاي خم شده را از طريق كشيدن بوسيله دستگاههاي كشش برقي صاف ميكنند امادر كارگاههاي كوچك كه فاقد اين دستگاهها هستند براي صاف كردن ميلگردها از پتك يا سندان استفاده ميشود.

در اين صورت بايد وزن پتك انتخابي با توجه به قطر ميلگرد سنگين نباشد.

چنانچه ضربات پتك سنگين باشد امكان ايجاد تنش در ميلگرد وجود دارد يا ممكن است در بعضي از قسمتهاي ميلگرد لهيدگي ايجاد شود وسطح مقطع از مقدار محاسبه شده كمتر گردد.

برش ميلگردها:

برش ميلگردها به دو روش سرد وگرم انجام ميشود كه برش سرد از مزاياي بيشتري برخوردار است.

اما معمولا برش گرم ممنوع است واستفاده از ان تنها با اجازه دستگاه نظارتي امكان پذير ميباشد. ساده ترين وسيله براي برش سرد قيچي دستي ساده است.

اين قيچيها در اندازه متفاوت وبا قدرت برش مختلف ساخته ميشود.

نوع ديگري از قيچيهاي دستي برروي پايه قرار دارند .

اين قيچيها داراي ظرفيت برش بالاتري ميباشند و ميتوان با انها ميلگردهاي قطور رانيز بريد. البته ماشينهاي برقي برش ميلگرد كه به گيوتين معروف هستند نيز وجود دارند كه باعث سرعت بخشيدن در برش بدون نيازبه نيروي كارگر ميشود.

آچارخم كن ميلگرد يا آچار F:

ساده ترين وسيله دستي براي خم كردن مناسب ميلگردها ي نازك اچاري است به شكل F كه اصطلاحا به ان اچار گوساله نيز ميگويند كه قسمت سر اچار از فولاد سخت ساخته ميشود تا در اثر نيروهايي كه هنگام خم كردن ميلگرد به ان وارد ميشود فشرده و له نشود.

نحوه ساخت شناژهاي افقي وعمودي:

نحوه ساخت شناژهاي افقي وعمودي بدين صورت بود كه دو نفر كارگر

براي درست كردن خاموتها ابتدا ميلگردهاي آج دار نمره 8 را به اندازه مشخص شده قطع ميكردند وانرا روي ميز ميلگرد خم كني ميگذاشتند وبا چند حركت انرا بصورت مربع يا مستطيل خم ميكردند واين كار را با اچارF يا يك لوله كه ميلگرد را توي ان ميگذاشتندانجام ميدادند ودر انتها به خاموت خم غير 90 درجه ميدادند كه اين كار براي خاموتهاي شناژهاي افقي به تعداد مشخص شده انجام شد.

اما براي ميلگردهاي طولي از ميلگرد شماره 14 استفاده شد بطوري كه 4عدد ميلگرد را به طول پي بعلاوه طول خم(قلاب) ميبريدند كه مجموعا براي يك قسمت پي 4 عدد ميلگرد را با خاموت به فاصله 25 سانتيمتر با سيم ارماتوربندي و وسيله اي بنام سيم چين ميبستند . به اين قفسه ارماتوري شناژ ميگويند.

بعد از ان شناژها را روي پي سنگي گذاشتند ودر جاههاي عمود بر هم

شناژها را با سيم به هم محكم ميبستند.

بعد از اينكه شناژهاي افقي تمام شد وهمه را در جاي خود گذاشتند دوباره ميلگردهايي به قطر 8 ميليمتر را به اندازه طولي طبق نقشه بريدند وانها را به شكل خاموت در اوردند. سپس ميلگردهاي به قطر 20ميليمتر را با توجه به اندازه هاي موجود در نقشه بريدند وچهار ميلگرد را در گوشه هاي خاموتها ميگذاشتند وخاموتها را بفاصله 25سانتيمتر از همديگر قرار دادند وبا سيم ارماتوربندي محكم ميبستند.

اين كار را براي تمام شناژهاي عمودي انجام دادند وبعد از اماده شدن شناژها انها را در جاي خود قرار دادند .

قالب بندي شناژهاي افقي وعمودي:

پس از آماده شدن شناژها قبل از انكه انها را در جاي خود قرار دهند ابتدا با اب سطح پي سنگي را تميز كردند وبه فاصله معين قطعات بتني كوچكي بنام فاصله نگهدار يا لقمه را در زيرشناژها قرار دادند.

قطر اين قطعات در حدود 5/2تا3 سانتيمتر بود كه در زير شناژهاي افقي كار گذاشته شد تا اينكه سطح زير شناژها به اصطلاح كارگري بتن خور داشته باشد.

البته علت اصلي استفاده از فاصله نگهدار ايجاد فاصله مناسب با سطح پي ميباشد تا اين فضاي ايجاد شده توسط بتن پر شود و ميلگردها عملا در بتن غرق شوند.

بعد از اينكه شناژها در جاي خود مستقر شدند كار قالب بندي شروع شد كه سه روز تمام كارگران ارماتوربند مشغول اين كار بودند اما نحوه كار قالب بندي به اين گونه بود كه ابتدا چند تخته نسبتا طويل را كنار همديگر قرار ميدادند سپس بوسيله تخته هاي زخيم تري كه عمود بر تخته هاي اول

بودند و انها را پشت بند ميگفتند تخته هاي طويل را ميخ ميكردند.

بدين طريق يك صفحه قالب چوبي ساخته ميشد. تعداد وابعاد پشت بندهاي لازم براي يك صفحه قالب با توجه به ابعاد قالب ونيروهاي وارد بران تعيين ميشد.

بعد از اينكه اين صفحات به اندازه كافي ساخته شد انها را در دوطرف يك شناژ قرار دادند وابتدا با تيرهاي چوبي به اسم مهاري نگه داشته شدند.

نحوه قرار گرفتن اين تيرها بدين شكل است كه يك سر انها را به بدنه قالب تكيه ميدهند و سر ديگر را بر روي زمين مهار ميكنند .

براي مهار كردن اين قسمت از سر تيرك ان را بوسيله گچ بر روي زمين

محكم كردند.

براي حفظ فاصله مناسب بين صفحات قالب بر روي سر اين صفحات تخته هايي با فاصله هاي مناسب در نظر گرفته شد و بوسيله ميخ محكم كردند.

البته براي محكم كاري بيشتر دو صفحه قالب را به همديگر بوسيله سيم

ارماتوربندي محكم بستند . با اتمام اين كار قالب اماده بتن ريزي شد.

فاصله نگهدار يا لقمه:

براي ايجاد پوشش يكنواخت بتن روي ميلگردها از قطعاتي بنام فاصله نگه دار يا لقمه استفاده ميشود.اين قطعات قبل از بتن ريزي در فواصل مناسب به شبكه ميلگرد متصل ميشوند.

در صورت عدم استفاده از فاصله نگه دار ممكن است هنگام بتن ريزي

بخصوص هنگام ويبره كردن بتن ميلگردها تغيير مكان دهند و در نتيجه پوشش بتن كم وزياد شود.

گاهي اين تغيير مكان انقدر زياد است كه ميلگرد به صفحات قالب ميچسبد و در نتيجه هيچ گونه پوششي ايجاد نميشود.

فاصله نگهدارها را معمولا از بتن وبه اشكال مناسب ميسازند.

فاصله نگهدار ها بايد از جنس ونوع پايا باشند تا موجب خوردگي ميلگرد و قلوه كن شدن پوشش بتن نشوند.

بهتر است مخلوطي كه در ساخت لقمه ها بكار ميرود از نظر مقاومت و پايايي وتخلخل با بتن اصلي يكسان باشد.

اما در انجام اين پروژه براي ساخت لقمه از قالبهاي كوچك پلاستيكي استفاده شد.بدين صورت كه ابتدا ملات ماسه سيمان اماده شد سپس درون قالبهاي پلاستيكي ريخته شد پس ازطي زمان گيرش و سخت شدن و گذشت يك روز لقمه ها را از قالب پلاستيكي بيرون اوردند وبراي يك روز تمام در حوضچه اب قرار دادند.

با گذشت اين مراحل لقمه ساخته شده اماده استفاده ميباشد.

قلاب انتهاي ميلگرد واندازه استاندارد آن:

براي افزايش چسبندگي بين ميلگردها و بتن بايد در انتهاي ميلگردهاي فولادي قلاب ايجاد كرد.

اين قلابها درمواقعي كه قطعه بتني به كشش مي افتد باعث جلوگيري از هم گسيختگي قطعه ميشود .

قلابها انواع مختلف و اشكال متفاوتي دارند از قبيل چنگك و گونيا و قلاب 180 درجه .

ايجاد هر يك از قلابهاي فوق در انتهاي ميلگردها الزامي ميباشد.

فصل ششم

بتن سازي:

براي ساخت بتن حتي المقدور بايد از ماشينهاي بتن ساز(بتونير) استفاده كرد.

اين ماشينها داراي ديگ گرداننده اي هستند كه به اهستگي حول محوري نسبت به افق ميگردد و بوسيله تيغه اي كه در داخل ان تعبيه شده است محتويات خود را مخلوط مينمايد.

نوع بزرگتر اين دستگاه داراي پيمانه اي ميباشد كه اين پيمانه جهت ريختن شن وماسه در دستگاه از ان استفاده ميشود.

گنجايش اين پيمانه برحسب متر مكعب شن وماسه بر روي ان قيد شده است.

اين پيمانه بوسيله كارگرها از شن وماسه وسيمان پر شده انگاه بوسيله اهرمي محتويات ان به داخل ديگ خالي ميگردد.

زمان مخلوط كردن كليه دفعات بتن سازي مساوي ميباشد و تقريبا هر بار 5/1 دقيقه به دستگاه فرصت داده ميشود تا شن و ماسه وسيمان را مخلوط كند.

حمل بتن:

اگر كارگاه بتن سازي از محل بتن ريزي فاصله داشته باشد براي حمل بتن از ماشينهاي مخصوص حمل بتن استفاده ميشود . اين ماشينها را دمپر ميگويند.حتي المقدوربايد از ريختن بتن داخل ديگ به روي زمين و بارگيري مجدد و حمل ان بوسيله فرغون خودداري كرد.

بايد توجه داشت كه با هر وسيله كه بتن را حمل ميكنيم اعم از پمپاژ يا دمپر يا باگتهاي حمل بتن اجزاء متشكله بتن از همديگر تفكيك نشود.

بتن بايد به حدي روان باشد كه دانه هاي ان بخوبي روي يكديگر غلطيده و كاملا آرماتورها را احاطه نموده و گوشه هاي قالب خود را كاملا پر نموده و كليه هواي موجود در قالب از ان خارج شود وبايد حداقل اب ممكنه را براي انجام كارهاي فوق مصرف نمود زيرا اب بيش از اندازه تبخير شده و جاي انرا هوا پر خواهد كرد.

نسبتهاي اختلاط:

منظور از نسبت مخلوط كردن اجزاء بتن ان است كه كه نسبت مناسبي براي اختلاط شن وماسه به دست بياوريم تا دانه هاي ريزتر فضاي بين دانه هاي درشت تر را پر كرده و جسم توپر بدون فضاي خالي و با حداكثروزن مخصوص بدست ايد و همچنين تعيين مقدار لازم اب بطوري كه بتن به راحتي قابل حمل بوده و در قالب خود جاي گرفته و دور ميلگردها را احاطه نموده و كليه فضاي خالي قالب را پر نمايد ودرمجاورت ان فعل وانفعالات شيميايي سيمان شروع شده وتا مرحله سخت شدن ادامه يابد وبالاخره تعيين مقدارسيمان مورد لزوم براي بدست آوردن بتن با مقاومت كافي كه بتواند به راحتي بارهاي وارده ساختمان را تحمل نمايد. مقاومت نسبي با افزايش سيمان بالا

مي رود.

حداكثر سيماني كه آئيين نامه هاي مختلف براي بتن مجاز دانسته اند400kg سيمان در متر مكعب شن وماسه مي باشد وچنين معتقد هستند اگر مقدار سيمان ازkg 400 بيشتر باشد جاي مصالح سنگي را ميلگرد وبجاي قطعات سنگي كه مقاومت بيشتري دارد قطعات سيماني خواهيم داشت ودر نتيجه باعث ضعف قطعه بتني ميشود.

البته مقدار سيمان به ريزي و درشتي دانه هاي مصرفي بستگي دارد هر قدر دانه هاي مصرفي ريزتر باشد ودر نتيجه سطح مخصوص دانه ها زيادتر باشد به سيمان بيشتري نياز داريم زيرا فرض بر اين است كه دوغاب سيمان مانند نوار نازكي دور تمام دانه ها را آغشته كرده و انها را به يكديگر ميچسباند رايجترين نسبت اختلاط اجزاء بتن در ايران نسبت حجمي براي شن و ماسه و نسبت وزني براي سيمان ميباشد و حتي نام گذاري و طبقه بندي بتن نيز بر حسب كيلوگرم سيمان در متر مكعب شن و ماسه انجام ميگيرد.

با توجه به اينكه سيمان عرضه شده در بازار ايران اغلب در پاكتهاي 50 كيلويي ميباشد اين اختلاط به راحتي انجام ميگيرد.

در مواردي كه در كارگاه از سيمان فله استفاده شود بايد از قبل پيمانه اي كه مقدار 50كيلو گرم سيمان را تعيين ميكند ساخته ودر اختيار گروه بتن ساز قرار داد .

براي تعيين نسبت شن وماسه و اب جداول و راهنماهايي موجود است ولي از انجا كه هميشه ودر همه كارگاهها وسايل تعيين دانه بندي شن وماسه در دست نيست بهتر است به نتايج آ‌زمايشگاهي بيشتر تكيه شود.

بتن ريزي:

قبل از بتن ريزي بايد كليه آرماتورها با نقشه كنترل شود مخصوصا دقت شود كه آرماتورها به همديگر با سيم آرماتور بندي بسته شده باشند و اگر جايي فراموش شده است مجددا بسته شود.

فاصله ارماتورها يكنواخت باشد زيرا اغلب اتفاق مي افتد كه فاصله بين

آرماتورها يكنواخت نيست .

بعضي از انها به هم چسبيده وبعضي با فاصله از همديگر قرار ميگيرند اين موضوع باعث ميشود كه بتن نتواند كليه ميلگردها را احاطه نموده و قطعه همگن و توپري بوجود بياورد.

بايد توجه شود كه محل بتن ريزي عاري از خاك و مواد زايد باشد.

اگر بين اتمام كار آرماتور بندي و بتن ريزي چند روز فاصله باشد حتي ميبايد محل كار با دقت بيشتري بازديد شود ودر تمام روز بتن ريزي حتما بايد يك نفر كارگر با تجربه مدام قالبها را كنترل نموده و اثرات اضافه شدن وزن را روي آنها در نظر داشته باشد ودر موقع بروز خطر افراد ديگر را مطلع كند.