دانلود گزارش کارآموزی سخت افزار کامپیوتر در سایت خدمات کامپیوتری آریانا

آشنایی کلی با مکان کارآموزی

مقدمه

این سایت از سال 1387 کار خود را با 5 عدد کامپیوتر شروع کرده و به تدریج نسبت به توسعه و ارتقاء سیستمها اقدام شد.

این سایت در ابتدا با نام خدمات کامپیوتری آریانا کار خود را آغاز کرد.

آدرس: نازی آباد خیابان نیک نام خیابان میر فتاح فاطمی‌پلاک 44

در این سایت علاوه خدمات‌رسانی کامپیوتری (آموزش نرم‌افزارها و تمرین مسائل مربوطه که در کلاسهای کامپیوتر دانشگاه ارائه شده است) نسبت به رفع عیوب سخت‌افزاری و نرم‌افزاری توسط اینجانب صورت می‌گرفت.

فصل اول

آشنایی با قطعات سخت افزاری

معرفی قطعات سخت افزاری کامپیوتر

سخت افزار شامل کلیه قطعات کامپیوتر می‌باشد از قبیل:

1- مادر بورد                     2- CPU                        3- کیس و پاور                 4- فلاپی دیسک

5-‌هارد دیسک                  6- سی دی رام                  7- کارت صدا                   8- کارت فکس مودم

9- کارت گرافیک   10- کی بورد                    11- مانیتور                     12- ماوس

13- پلاتر                        14- پرینتر                      15- کارت شبکه   16- کارت TV

17- کارت I/O     18- قلم نوری       19- RAM                    20- رسیور کارت

21- اسکنر

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است)

آشنایی با قطعات سخت افزاری

مادر بورد یا برد اصلی کامپیوتر( Main Board , Mother Board): بردی است که کلیه بردهای کامپیوتر روی این نصب می‌شوند. بر روی آن محلهایی برای اتصال یا قرار گرفتن کارتهای مختلف‘ کابلهای مختلف و سی پی یو قرار دارد. ابعادی حدود 25*30 سانتی متر دارد. چند مدل رایج آن عبارتند از: GIGA، ATC 7010، Asus. جزء اصلی ترین بردها محسوب می‌گردد. نوع سی پی یو و ایرادهایش مستقیما روی نحوه کاردکرد سیستم تاثیر می‌گذارد و کوچکترین ایراد آن باعث عدم کارکرد کامپیوتر می‌گردد.

قسمتهای روی برد به شرح زیر می‌باشد:

سوکت مخصوص CPU: که در مادر بردهای  486 و پنتیوم به صورت مربع بوده ولی در پنتیوم 2 به صورت کارتی می‌باشد. نوع سوراخهای سوکتهای 486 موازی بوده و در سوکتهای پنتیوم سوراخها به صورت اریب می‌باشد. هر دو دارای ضامنی جهت وصل کامل دارند.

اسلاتها( (SLOTیا شیارهای گسترشی: توانایی مادربرد را گسترش میدهند. اسلاتها به سه صورت می‌باشند: آیزا AISA))- پی‌سی‌آی(PCI) - ای جی پی   (AGP)که به ترتیب سریعتر و جدیدتر می‌باشند. اسلاتها برای نصب انواع بردها یا کارتها روی مادربرد طراحی شده‌اند.

ماژولهای رم: که جهت نصب رم طراحی شده اند و انواع رم‌های 4 مگابایت- 16 مگابایت- 32 مگابایت- 64 مگابایت- 128 مگابایت و ... در این ماژولهای مخصوص خود نصب می‌شوند که دارای ضامنی نیز می‌باشند.

باطری  ساعت و تاریخ: این باطری جهت نگهداری ساعت و تاریخ سیستم در مواقعی که کامپیوتر خاموش می‌باشد گذاشته شده است که به صورت جعبه ای و سکه ای و خازنی قابل تعویض می‌باشد.

خروجی کی بورد: این خروجی که جهت نصب به صفحه کلید طراحی شده به دو صورت معمولی و PS2 می‌باشد.

خروجی‌های :ONBOARD بعضی از مادربردها بردها را به صورت روی برد دارند که خروجی این بردها روی مادر برد خواهند بود.

در روی مادربرد جامپرهایی جهت تنظیم ولتاژ و سرعت و نوع سی پی یو وجود دارد که حتما باید تنظیم شود چرا که در غیر اینصورت ممکن است به سی پی یو آسیب برساند.

یکسری جامپرها در مادر برد دیده می‌شود که به کیس وصل می‌شود جهت نمایش وضعیت روشن و خاموش بودن LED‌های روی کیس و کی بورد می‌باشد.

جعبه مادر بورد معمولا شامل یک کابل IDE جهت اتصال به‌هارد درایو و یک کابل روبان برای اتصال به فلاپی درایو می‌باشد. یک سی دی شامل درایورهای چیپ ست مادر بورد که در صورت داشتن کارت صدا و کارت گرافیک و کارت LAN به صورت ONBOARD دارای درایورهای آنها نیز خواهد بود.

مادربوردها مجموعه وسیعی از کانکتورها را در پنل I/O فراهم می‌کنند. به عنوان مثال در مادربورد EPoX 8RDA+  ازچپ به راست داریم: کانکتور داخل رنگ آبی کمرنگ یک کانکتور ماوس PS/2 می‌باشد. کانکتور داخل رنگ ارغوانی یک کانکتور کی بورد PS/2 می‌باشد. دو کانکتور داخل رنگ سبز کانکتورهای USB 2.0 می‌باشند. کانکتور داخل رنگ قرمز کانکتور پورت پارالل (موازی) می‌باشد((LPT . دو کانکتور داخل رنگ زرد کانکتورهای پورت سریال (COM1,COM2)  هستند. کانکتور داخل رنگ نارنجی کانکتور RJ45 LAN می‌باشد. دو کانکتور داخل رنگ سبز دو کانکتور اضافی USB 2.0 می‌باشند. کانکتور داخل رنگ صورتی برای میکروفن می‌باشد. کانکتور داخل رنگ آبی کانکتور خط ورودی کارت صدای BUILT IN و کانکتور داخل رنگ سبز کانکتور خط خروجی کارت صدای BUILT IN می‌باشد.

اتصال وسایل از طریق کانکتور USB به خاطر راحتی در استفاده روز به روز گسترش پیدا می‌کند و از آنجا که وسایل به صورت گردان می‌توانند به همدیگر زنجیره‌‌ای وصل شوند بنابراین کانکتورهای USB تمام شدنی نیستند. اما استفاده از یک پرینتر یا سیستم BACK UP درایو نوار در پورت پارالل غیر معمول نیست یا اینکه کانکتورهای PS/2 کی بورد و ماوس جهت استفاده کی بورد و ماوس.

کانکتورهای روی پنل I/O هنگامی‌که مادربورد نصب می‌شود از پشت کیس کامپیوتر برآمدگی دارند بنابراین این کانکتورها بدون باز کردن کیس کامپیوتر قابل دسترسی هستند.

برای کارآیی بهتر سی دی رایتر و‌هارددرایو نباید روی یک IDE نصب شوند. جعبه مادربورد شامل یک کابل IDE است. بنابراین یک کابل IDE دیگر باید جداگانه خریده شود. در شکل زیر یک کابل IDE با طول 18 اینچ استاندارد با کیفیت بالا-BELKIN- دیده می‌شود. کانکتورهای کابل جهت نشان دادن محل اتصال هر کدام رنگهای متفاوتی را دارند. آبی برای مادربورد- سیاه برای وسیله MASTER IDE و خاکستری برای وسیله SLAVE IDE.

مادربردهای DDR: نوع جدید مادربوردها که علاوه بر دارا بودن اسلاتهای AGP ماژولهای حافظه DDR  را نیز ساپورت می‌کنند.

مادربردهایSDRAM :  نوع قدیمی‌مادربوردها که شامل اسلاتهای ISA می‌باشد.

مادربردهای RAID: نوعی از مادربردها که استفاده از  دو‌هارددرایو را به صورت parallel فراهم می‌کند.

واحد پردازش مرکزی((CPU: کنترل کننده مرکزی کامپیوتر می‌باشد که به کلیه قسمتهای کامپیوتر رسیدگی می‌نماید و عمل پردازش را انجام میدهد. این قطعه پردازشگر اصلی کامپیوتر است و در واقع تعیین‌ کننده نوع کامپیوتر می‌‌باشد. در حال حاضر CPUهای پنتیوم رایج است که انواع آن پنتیوم II، III، IIII می‌‌باشند.

CPUها دارای ابعادی حدود 5 * 5 cm و با ضخامتی حدود 2 mm می‌‌باشند. CPU بر روی برد اصلی در جای  مخصوص خود نصب می‌‌شود. سرعت CPU با واحد مگاهرتز معرفی می‌شود. این پردازنده دارای مدار الکترونیکی گسترده و پیچیده است که به انجام دستورات برنامه‌های ذخیره شده می‌پردازد. بخشهای اصلی CPU حافظه و واحد کنترل و واحد محاسبه و منطق هستند. در بخش حافظه کار ذخیره سازی موقت دستورها و یا داده‌ها در داخل ثباتها یا registerها انجام می‌شود. واحد کنترل با ارتباط با بخشهای مختلف سی پی یو کار هدایت و کنترل آنها را بر عهده دارد. واحد محاسبه و منطق(ALU) کار انجام توابع حسابی و مقایسه ای و منطقی را بر عهده دارد.

از میان انواع سی پی یوهای AMD و اینتل که بازار را در چنگ خود دارند پردازنده athlon از AMD ارزانتر و سریعتر و با کیفیت تر از پردازنده‌های اینتل می‌باشد.

(تصاویر در فایل اصلی قابل مشاهده است)

مقایسه پردازنده Athlon و Duron

Duron یک پردازنده Bus) 200FSB(FSB:Front Side است (200 مگاهرتز). پردازنده Duron 1.3 GHz حتی وظایف سخت را به خوبی انجام میدهد. Athlon XP تا Athlon XP 2600+ یک پردازنده 266FSB است. از Athlon XP 2500+ به بالا 333FSB است. از Athlon XP 3000+ به بالا 400FSB می‌باشد( از روی هم افتادنها معلوم می‌شود که دو پردازنده هم سرعته می‌توانند دارای FSBهای متفاوتی باشند). Athlon XP 1700+ یا 1800+ تقریبا معادل و کمی‌قدرتمندتر از AMD Duron 1.3 GHz می‌باشد.

دو مطلب در مورد اینکه پردازنده با چه FSB ای را استفاده کنیم اهمیت دارد: اول اینکه مادربورد باید کاملا FSB پردازنده را ساپورت کند( هر مادربوردی حداکثر تا یک حد FSB را ساپورت می‌کند). دوم اینکه RAM باید در همان سرعت FSB پردازنده کار کند. مثلا:

پردازنده 200FSB باید با PC1600RAM استفاده شود.

پردازنده 266FSB باید با PC2100RAM استفاده شود.

پردازنده 333FSB باید با PC2700RAM استفاده شود.

پردازنده 400FSB باید با PC3200RAM استفاده شود.

اما احتمال دارد کامپیوتر با سرعت FSB پردازنده و سرعت RAM غیر مطابق با آن اسمبل شود مانند پردازنده 266FSB با PC2700RAM. این مجموعه هم کار می‌کند زیرا BIOS به سرعت کلاک حافظه اجازه می‌دهد که به صورت تفاضلی با سرعت FSB پردازنده ست شود. بنابراین این دو قطعه با هم به خوبی کار می‌کنند.

پردازنده پنتیوم و پنتیوم 4 و پنتیوم 3

پنتیوم 3 و پنتیوم 4 پردازنده‌های بسیار خوبی هستند. کمی‌قبل پردازنده AMD در مواردی مانند کیفیت خو ب به نظر نمی‌رسید و مشکلات سازگاری داشت. بخصوص با کارت ویدئوهای مخصوص. امروزه کیفیت و سازش پذیری AMD Athlon مساوی با پنتیوم 3 و پنتیوم 4 است. وقتی تمام موارد با هم مساوی اند. پس بهتر است به سمت خرید AMD Athlon برویم که ارزانتر است.

RAM(READ ACCESS MEMORY): قطعه ایست که در ماژول های رم نصب می‌شود و وظیفه اش نگهداری اطلاعات به صورت موقتی است تا سی پی یو بهتر بتواند کار خود را انجام دهد. در واقع به خاطر اختلاف زیاد سرعت بین دیسک سخت و سی پی یو از رم استفاده می‌شود تا این اختلاف سرعت کاهش یابد. دو نوع رم هست: رم‌های معمولی (SD RAM) و رم‌های سریع (DD RAM). رم‌ها در انواع 4- 8- 16- 32- 64- 128- 256 مگابایتی در بازار وجود دارد. یک رم 256 تمامی‌کارها را به خوب انجام می‌دهد و ما را مطمئن می‌کند که رویهم رفته کارآیی سیستم به خاطر مقدار رم سیستم بی جهت از بین نمی‌رود.

مادربردهای خوب امروزی اصولا از حافظه PC2100DDR( برای مادربردهای DDR266) یا از حافظه PC2700( برای مادربردهای DDR333) استفاده میکنند. همه اینها از نوع DIMM form factor  تبعیت می‌کنند( ساختمان فیزیکی). همه حافظه‌های کامپیوتر اینگونه نیستند. برای مثال کامپیوترهای قدیمی‌از ماژولهای حافظه SIMM استفاده می‌کنند در حالیکه امروزه ماژولهای حافظه DIMM معمولترند و از آنجاییکه استاندارد JDEC برای حافظه‌های DDR400 به مرحله نهایی نرسیده است همه ماژولهای حافظه PC3200 در همه مادربردهایی که حافظه PC3200 را ساپورت می‌کنند کار نمی‌کنند.

مادربردهاي خوب امروزي اصولا از حافظه PC2100DDR( براي مادربردهاي DDR266) يا از حافظه PC2700( براي مادربردهاي DDR333) استفاده ميکنند. همه اينها از نوع DIMM form factor تبعيت مي‌کنند( ساختمان فيزيکي). همه حافظه‌هاي کامپيوتر اينگونه نيستند. براي مثال کامپيوترهاي قديمي‌از ماژولهاي حافظه SIMM استفاده مي‌کنند در حاليکه امروزه ماژولهاي حافظه DIMM معمولترند و از آنجاييکه استاندارد JDEC براي حافظه‌هاي DDR400 به مرحله نهايي نرسيده است همه ماژولهاي حافظه PC3200 در همه مادربردهايي که حافظه PC3200 را ساپورت مي‌کنند کار نمي‌کنند.

در موقع خريد علاوه بر اينکه بايد رمي‌که با کامپيوتر سازگار باشد مد نظر قرار داده شود بايد کيفيت رم را نيز در نظر گرفت. مشکلات بسياري از کامپيوترها بعلت استفاده از رم با کيفيت پايين مي‌باشد. کمپاني‌هايي مانند KingSton و Corsair اعتبار بالايي دارند و Mushkin بالاترين کيفيت رم را مي‌سازد براي کساني که مايل به پرداخت پول بيشتري هستند.

کارت گرافيک يا VGA: اين قطعه رابطي است بين برد اصلي کامپيوتر و مانيتور که وظيفه اصلي آن آماده سازي اطلاعات براي نمايش توسط مانيتور است. کارت گرافيک بر روي برد اصلي کامپيوتر نصب مي‌گردد و فيشي دارد که سيم کابل مانيتور به آن متصل مي‌گردد.

بعضي از کارتهاي گرافيکي امکانات خروجي TV دارند که قابل نصب به TV يا ويدئو مي‌باشند.

چهار جزء کليدي براي تمام سيستمها مادربورد- پردازنده- رم و کارت گرافيک هستند. با وجود تمام مطلوبيتي که کارتهاي گرافيکي امروزي دارند اما آنها هنوز داراي کاستيهايي هنگام کار با پردازنده‌هاي بسيار قوي و رم هستند. کارتهاي گرافيک MX بسيار عالي اند هم در کارآيي و هم در ارزان بودن و هم در بسته بندي و هم در نرم افزار. خريد يک پردازنده خوب همراه با يک کارت گرافيک پايين تر از حد پردازنده، پول دور ريختن است.

رقابت کارتهاي گرافيکي ATI و NVIDIA

يک رقابت شديد بين دو کارت گرافيک عالي NVIDIA و ATI وجود دارد مانند رقابت بين پردازنده‌هاي AMD و پنتيوم. کارت گرافيک NVIDIA GeForce4 Ti 4200 128MB 4x AGP حداقل کارت گرافيکي است که براي يک سيستم گرافيکي سطح بالا لازم مي‌باشد که داراي قيمت پاييني مي‌باشد. بعضي از کارتهاي گرافيکي داراي توضيحي مانند مدل DirectX 8.1 يا مدل DirectX 9.0 يا مدل تمام DirectXها مي‌باشند. اين يک فاکتور براي خريدن کارت گرافيک سطح بالا نيست. همه کارتهاي گرافيکي تمام حالتهاي DirectX را ساپورت مي‌کنند. بعضي‌ها فقط کارهاي بيشتري را از لحاظ سخت افزاري نسبت به بقيه انجام مي‌دهند اما تمام کارتهاي گرافيکي سطح بالا به اندازه کافي براي انجام وظيفه قوي هستند. حالت ديگري که موجب اختلاف قائل شدن بين کارتهاي گرافيکي سطح بالا از يکديگر مي‌شود اينست که آيا آنها از لحاظ سخت افزاري AA را ساپورت مي‌کنند يا نه. اما اين يک فاکتور براي خريدن کارت گرافيک خوب نيست. AA پردازشي است که به موجب آن لبه‌هاي ناهموار و دندانه دار کمي‌نرم تر و صافتر مي‌شوند و تا حدي کار و تاثير دقيق و ماهرانه اي است.

بيشتر کارتهاي گرافيکي سطح بالا AGP 8x را ساپورت مي‌کنند. براي گرفتن بيشترين بازدهي AGP 8x، مادربورد نيز لازم است که AGP 8x را ساپورت کند. يک ترکيب AGP 8x، %5 تا %10 بهبود در اجرا و نمايش را نسبت به همان کامپيوتر با AGP 4x مي‌دهد. مدل‌هاي Geforce FX NVIDIA از لحاظ فيزيکي بسيار بزرگند به طوريکه آنها دو اسلات کارت را اشغال مي‌کنند، اسلات AGP و اسلات PCI مجاورش را.

براي گرفتن بيشترين بازدهي از کارت گرافيکي سطح بالا بايد پردازنده سطح بالا و حافظه سريع داشت و گرنه پردازنده قادر نخواهد بود تا کارت گرافيک را با لود کردن مشغول نگهدارد.

بايد حداقل از حافظه PC2700 و يک پردازنده Athlon XP 2100+ استفاده کرد تا بيشترين بازدهي را از کارت گرافيک سطح بالا گرفت.

كارت صدا يا Sound Card : براي اينكه كامپيوتر بتواند صدا را نيز پخش نمايد به قطعه ديگري به نام كارت صوتي نياز داريم. كارت صوتي نيز همانند كارت گرافيكي بر روي برد اصلي نصب مي‌شود و در پشت آن چند فيش براي ميكروفون و بلندگو قرار دارد. كارت صدا وظيفه آماده ‌سازي سيگنالها براي پخش و دريافت سيگنالهاي ورودي از ميكروفون و آماده‌ سازي آنها براي ذخيره در كامپيوتر را بر عهده دارد. اين قطعه اطلاعات کامپيوتري صفر و يک را به اطلاعات صوتي تبديل مي‌کند و انوع رايج آن در حال حاضر عبارتند از: Genius، Yamaha، Vibra و ...

براي کامپيوترهاي قديمي‌تر بايد کارت صدا نيز خريده مي‌شد، اما همراه با اغلب مادربوردهاي امروزي خريدن کارت صدا ضروري نيست چون آنها داراي ساپورت Build-in براي صدا با کيفيت خوب هستند، اما در صورت لزوم مي‌توان کارت صدا به طور جداگانه بر روي اين مادربوردها نيز نصب کرد. از بهترين کارت صداها، Creative Sound Blaster Audigy مي‌باشد که با انواع mp3 و Gamer قابل دسترسي است که هر دو داراي يک نوع سخت افزار هستند اما شامل بسته‌هاي نرم افزاري جداگانه اي مي‌باشند. قبل از Audigy، کارت صداي Creative Labs Sound Blaster Live! 5.1 بهترين نوع کارت صدا بود و هنوز هم در انواع mp3 و X-Gamer قابل دسترسي است.

بر خلاف کارت گرافيک Live!، Audigy به دو اسلات PCI براي شکل کاملش نياز دارد اما اسلات PCI دومي‌در واقع فقط براي فراهم کردن يک کانکتور براي Joystick استفاده مي‌شود و در صورت عدم نياز به آن مي‌توان فقط از يک اسلات PCI استفاده کرد. Audigy همچنين داراي ساپورت FireWire مي‌باشد.

کارت فکس مودم (Fax-Modem): فکس مودم کارتي است که در اسلاتهاي مادربورد نصب شده و براي برقراري ارتباط بين کامپيوترها استفاده شده و کامپيوترها را مجهز به امکانات ارسال و دريافت فکسهاي معمولي با کيفيت بالا و حتي رنگي مي‌کند علاوه بر اين جهت دريافت و ارسال اطلاعات کامپيوتري مانند فايل صدا و فايل اطلاعاتي و غيره توسط خطوط مخابراتي به کار مي‌رود. انواع مودم‌هايي که از خطوط تلفن استفاده مي‌کنند عبارتند از: مودم Dial-up، مودم ISDN و مودم DSL.

يک شبکه تلفن سنتي بر اساس سيگنالهاي آنالوگ عمل مي‌کند در حاليکه کامپيوترها با سيگنالهاي ديجيتالي کار مي‌کنند، بنابراين وسيله اي لازم است تا سيگنالهاي ديجيتالي کامپيوترها را به سيگنال آنالوگ و سازگار با خطوط تلفن تبديل نمايد(Modulation). اين وسيله همچنين بايد سيگنال‌هاي آنالوگ خطوط تلفن را به سيگنال ديجيتالي تبديل کند(demodulation). يک چنين وسيله اي به نام مودم مشهور است. اين نام از دو کلمه Modulation/Demodulation گرفته شده است. يک مودم همچنين DCE(Data Circuit Terminating Equipment) ناميده مي‌شود که براي اتصال يک کامپيوتر يا ترمينال داده به يک شبکه مورد استفاده قرار مي‌گيرد. به طور منطقي يک کامپيوتر شخصي (PC) را DTE(Data Terminal Equipment) نيز مي‌نامند. سه نوع مودم وجود دارد: مودم داخلي(internal modem) که يک برد الکترونيکي است و در گذرگاههاي ISA يا PCI بر روي مادربورد قرار مي‌گيرد و توسط يک کانکتور Rj-11 به خطوط تلفن متصل مي‌شود. نوع ديگري از مودم‌ها، مودم خارجي(external modem) ناميده مي‌شود که برد الکترونيکي آن درون جعبه مخصوصي قرار داشته و در خارج از کامپيوتر قرار مي‌گيرد که توسط کانکتور DB-9 به يکي از پورتهاي سريال کامپيوتر متصل مي‌شود. نوع سوم که در کامپيوترهاي Laptop به کار مي‌رود شامل يک کارت است که در شيار PCMCIA قرار مي‌گيرد و اين کارت در واقع دربرگيرنده کل برد الکترونيکي مودم است. سرعت انتقال داده‌ها در مودم‌ها با پارامترهاي زير بيان مي‌شود: آهنگ باود(Baud Rate) و آهنگ ارسال داده‌ها (Data Rate). آهنگ ارسال داده‌ها عبارتست از تعداد بيتهايي که يک مودم مي‌تواند در يک ثانيه ارسال نمايد و آهنگ باود عبارتست از تعداد تغييرات سيگنال که در يک ثانيه اتفاق مي‌افتد.

هنگام خريد يک مودم بايد مطمئن شد که آيا استانداردهاي V.92 و V.44 را ساپورت مي‌کند يا نه. اين استانداردها تعدادي از بهبود و پيشرفتها را تضمين مي‌کنند از قبيل ساپورت انتقال سريع داده‌ها.

Hard Disk: اين قطعه بانك اطلاعات كامپيوتر است و همه اطلاعاتي كه قرار است براي مدتي طولاني نگهداري شوند، اغلب در اين قطعه نگهداري مي‌شوند.‌هارد از طريق يك كابل داده به برد اصلي متصل مي‌گردد و يك كابل برق نيز از منبع تغذيه به آن متصل مي‌شود. دو مارك عمده‌هارد Quantum و Maxtor است.‌هارد ابعادي به اندازه 12 * 8 cm دارد.

استفاده از يک‌هارد ديسک با ظرفيت بيشتر از 137.4 گيگابايت مي‌تواند بيشتر از درايوهاي کوچکتر مشکل ساز باشد. اين‌هارد درايوها احتياج به استاندارد آدرس دهي 48 بيتي جديدتري که به وسيله درايورهاي چيپ ست مادربورد،BIOS، و بوسيله سيستم عامل ساپورت مي‌شود دارد.

در انتخاب يک‌هاردديسک بايد به سطح ايجاد نويز و توليد حرارت نيز توجه کرد.

بيشتر‌هارد درايوهاي امروزي از استاندارد ATA(Advanced Technology Attachment) استفاده مي‌کنند. همچنين به عنوان IDE(Integrated Digital Environment) شناخته شده هستند. اين يک رابط پارالل است که سرعت انتقال ماکزيممي‌بالغ بر 133 مگابايت در ثانيه را ساپورت مي‌کند که اين بيشتر از حدي است که کامپيوترهاي امروزي مي‌توانند استفاده کنند.‌هارددرايوهاي SATA (Serial ATA) هم به عرصه ظهور رسيده اند و روزي چيزي عادي خواهند بود. يک‌هارد درايو که از SATA استفاده مي‌کند سرعت انتقال بالغ بر 150 مگابايت بر ثانيه را ساپورت مي‌کند.‌هارددرايوهاي ATA نمي‌توانند با سرعت انتقال بيشتر از 133 مگابايت در ثانيه ساخته شوند اما‌هارددرايوهاي SATA روزي به سرعت انتقال 300 و حتي 600 مگابايت در ثانيه خواهند رسيد.

گزارشهاي اوليه از مشکلات فراوان استفاده از SATA در قالبهاي RAID حکايت مي‌کند. اما ساير مزاياي SATA به نظر مطلوب مي‌رسد ولي نه زياد: 1- SATA از کابلهاي کوچکتر براي اتصال‌هارد درايو به مادربورد استفاده مي‌کند نسبت به کابلهاي bulkier ribbon که‌هارددرايوهاي IDE آنرا استفاده مي‌کنند. اين موضوع مهم است چرا که کابل ريبون IDE به اندازه اي بزرگ است که به راحتي جريان هوا را در داخل کيس مسدود مي‌کند و تأثير فن‌هاي کيس را تقليل مي‌دهد. اما مي‌توان کابلهاي ريبون IDE را خارج از مسير جريان هوا در داخل کيس عبورداد. 2- کابل SATA مي‌تواند تا 39.4 اينچ باشد در حاليکه کابلهاي IDE از 18 اينچ تجاوز نمي‌کنند. اما فقط يک کامپيوتر بلند به کابل بالاي 18 اينچ احتياج دارد. 3- يک کابل SATA احتمال تداخل الکتريکي کمتري که روي اتصال بين‌هارددرايو و مادربورد واقع مي‌شود دارد چون سريال است. در حاليکه IDE پارالل است با 40 سيم در طول اتصال. با اينکه اين مورد از لحاظ تئوري معقول به نظر مي‌رسد اما به سختي مي‌توان تصور کرد که SATA پيشرفتي حاصل کرده است. چرا که کسي تا حالا نشنيده است که يک مشکل تداخل الکتريکي در کابلهاي ريبون IDE بوجود آمده باشد.

بايد به اين نکته توجه کرد که يک‌هارددرايو SATA نمي‌تواند هميشه در کامپيوترهاي ATA جا بگيرد. مثلا مادربورد بايد رابط SATA را ساپورت کند و ملزومات کانکتور پاور براي‌هارددرايو SATA با‌هارددرايو ATA فرق دارد.

ATA133 محصول جديدي است که قدم جديدي در سرعت‌هارددرايو برداشته است اما از لحاظ عملي و کاربردي،‌هارددرايو ATA100 با‌هارددرايو ATA133 يکي است و حتي بهتر هم کار مي‌کند. کامپيوترهاي خانگي داراي مشکل کمتري در بکارگيري پهناي باند فول‌هارددرايو ATA100 تحت هر شرايطي هستند نسبت به‌هارددرايوهاي ATA133.

Floppy Drive: اين قطعه كه ابعاد آن تقريباً cm 2×12×8 است، براي خواندن و نوشتن بر روي ديسك نرم (فلاپي) كاربرد دارد. اين ديسكتها قابليت ذخيره ‌سازي 1.44 مگابايت اطلاعات را دارند. ديسكتها اغلب براي جابجا كردن حجم كم اطلاعات بكار مي‌‌روند. در حال حاضر فلاپي درايو Teac بيشترين مصرف را  دارد. فلاپي درايو از طريق يك كابل داده به برد اصلي وصل مي‌‌شود.

فلاپي درايو‌ها به دو نوع کلي 51.4 اينچ و 31.2 اينچ مي‌باشند که مدل 51.4 اينچ استفاده نمي‌گردد. مدل 31.2 اينچ به سه نوع 740kb ( که به خاطر قديمي‌بودن استفاده نمي‌شود) و 1.44mb ( که بيشترين مصرف را دارد) و 2.88mb تقسيم مي‌شود.

هر کامپيوتر مي‌تواند دو عدد فلاپي درايو داشته باشد.

: CDها تكنولوژي نسبتاً‌ جديدي هستند كه اطلاعات كامپيوتري را براساس خواصي ذخيره مي‌‌كنند كه با تاباندن نور قابل دستيابي مي‌‌باشند. CD‌ها قطعات دايره شكل نازكي هستند كه انواع اطلاعات را در خود جاي داده‌اند. يك CD مي‌‌تواند محتوي فيلم، تصوير و صوت و يا برنامه‌ها و داده‌هاي كامپيوتري ‌باشد.

بر روي هر CD مي‌‌توان حدود700- 640 مگابايت اطلاعات ذخيره نمود. CD‌ها اغلب فقط خواندني هستند(CD-R)، يعني فقط مي‌توان اطلاعات را از روي آنها خواند و فقط يکبار مي‌توان روي آنها نوشت ولي برخي از CDها قابليت چند بار نوشتن را نيز دارند(CD-RW).

CD-ROM قطعه اي است که اطلاعات را از روي CD به صورت نوري مي‌خواند و فقط امکان خواندن اطلاعات را دارد.

قطعه ديگري وجود دارد که CD-Writer ناميده مي‌شود که علاوه بر خواندن اطلاعات از روي CD قابليت نوشتن اطلاعات روي CD را نيز دارد.

قطعه نوري ديگري به نام DVD-ROM وجود دارد که جهت خواندن DVDها به کار مي‌رود و مي‌تواند روي همان IDE که CD-ROM و CD-Writer نصب مي‌شوند، نصب شود.

تمام مراحل نصب CD-Writer همانند CD-ROM مي‌باشد.

همه CD-ROMها داراي نشانگرهاي سرعت مي‌باشند که اين سرعت به سرعت انتقال داده‌ها مربوط مي‌باشد. سرعت 1x برابر است با 150 کيلوبايت داده در ثانيه.

در CD-Writerها سه شماره نرخ سرعت (مثلا 20x,10x,40x) به ترتيب از چپ به راست برابر است با سرعت نوشتن CD-R ، سرعت نوشتن CD-RW و سرعت خواندن CD.

امروزه سرعت CD-ROM و CD-Writerها از 56x تجاوز کرده است بدون اضافه شدن هيچ گونه مزيتي در تکنولوژي رسانه يا درايو.

ASUS

اين مدل از CD-ROM از حدود 3 سال و نيم پيش وارد بازار شد و از همان ابتدا پر فروش ترين درايو موجود بازار را که creative بود شکست داد و ظرف مدت کوتاهي تبديل به پر فروشترين درايو شد.

اين مدل از درايو 9 مدل دارد که فقط 3 مدل آن اصلي و بقيه قلابي مي‌باشد.

عکسي هم که در بالا نمايش داده شده مدل هفتم قلابي اين محصول است که در حال حاضر در بازار به وفور يافت مي‌شود.

اين مدل داراي کنترولر tc9494 ساخت کارخانه توشيبا و آي سي ba5937 چهار کاناله که 2 کانال از اين آي سي براي درايور کويل اپتيک و دو کانال ديگر يکي براي درايور موتور eject و ديگري براي درايور موتور loading استفاده ميشود مي‌باشد.

آي سي درايور spindle motor هم مدل ba6849 و به احتمال زياد ساخت کارخانه rohm ميباشد .

مشخصه اين نوع درايو قلابي وجود 3 شيار موازي در بالاي درايو و وجود 6 پيچ در زير درايو است .

اين درايو قلابي ساخت کشور چين ميباشد و عيوب متداول اين درايو به اين شرح است :

1- سوختن آي سي کنترولر اصلي tc9494 به علت بالا رفتن حرارت داخلي و عدم استفاده از گرماگير مناسب براي اين آي سي.

2- اين نوع درايو فوق العاده به نوسانات برق حساستر از مدلهاي اصلي است و در صورت وجود نوسانات برق بلافاصله کنترلر اصلي tc9494 و آي سي bios که يک ايپرام از مدل 2701 است و در مواردي چيپ mt1103 که وظيفه input/output را دارد خواهد سوخت.

3- موتور spindle اين درايو در مقابل استفاده مداوم و بالا رفتن حرارت مانند مدلهاي اصلي مقاوم نيست و به تدريج از حالت عادي خارج ميشود و بوش زير محور موتور که کل مجموعه محور و آهنربا‌هاي دور سيم پيچ و نگهدارنده cd روي آن متصل است به تدريج خورده شده و در نهايت باعث اصطکاک زياد و قفل شدن کل مجموعه شده و در اين حالت به درايور موتور که ba6849 که يک درايور سه فاز ميباشد فشار آمده و باعث سوختن آن هم خواهد شد.

4- effect خواندن cd اين درايو با وجود استفاده از اپتيک toyobo که دقيقا روي مدلهاي اصلي هم وجود دارد نسبت به مدل‌هاي اصلي پايين تر است و cd‌هاي خش دار را به زحمت ميخواند و با گذشت زمان(حدود ۶ ماه تا يکسال ) پايين مي‌آيد که احتياج به تعويض اپتيک ميباشد.

نمايشگر يا Monitor: اين دستگاه كه همانند تلويزيون است، براي نمايش اطلاعات پردازش شده در کامپيوتر و کارت گرافيک بكار مي‌‌رود. مانيتورها داراي اندازه‌هاي مختلف 14، 15، 17 و 21 اينچ هستند كه در حال حاضر اندازه 15 اينچ آن كاربردي ‌تر از بقيه است.

مانيتورها داراي انواع رنگي و تک رنگ مي‌باشند که تک رنگ جهت گزارشگيري و نمايش اطلاعات به کار مي‌رود که اشعه نداشته و ارزانتر است و نوع رنگي به انواع CGA-SUPERVGA-VGA-EGA يا به ترتيب 4 رنگ، 16 رنگ، 256 رنگ و 65 ميليون رنگ تقسيم مي‌شود که امکان پخش تصاوير ويدئويي را دارند البته نوع کارت گرافيک بر مانيتور تاثير مستقيم دارد. اگر کارت گرافيک ضعيف و مانيتور قوي داشته باشيم تصاوير ضعيفي خواهيم داشت يا بالعکس.

بايد به اين نکته توجه کرد که طرف پشت مانيتور اشعه بيشتري نسبت به طرف جلو صادر مي‌کند و بايد از نشستن در پشت مانيتور خودداري کرد. هر چقدر صفحه نمايش مانيتور صافتر باشد اشعه کمتري خواهد داشت.

صفحه کليد(keyboard) و ماوس(mouse): صفحه کليد جهت ورود اطلاعات طراحي شده که داراي انواع مختلف (نسل قديم و نسل جديد) مي‌باشد که نسل قديم 101 و 102 کليدي بوده و نسل جديد 107 تا 114 کليدي مي‌باشد.

ماوس نيز همانند کي بورد جزو ابزارهاي ورود اطلاعات به کامپيوتر مي‌باشد که جهت باز کردن منوها و کنترل کردن منوها و انجام بعضي از دستورات به کار مي‌رود و به طور کلي کليه کارهاي صفحه کليد را به جز تايپ انجام مي‌دهد. ماوس داراي انواع ساچمه اي و ليزري مي‌باشد. نوع بي سيم آن نيز در بازار يافت مي‌شود.

اسمبل قطعات کامپيوتر

احتياط‌ها: قبل از اينکه شروع به نصب اجزا در داخل کيس کنيم، ما احتياج به آشنا شدن با تعدادي احتياطات پايه اي در رابطه با استفاده از تجهيزات داريم.

چيپ‌ها- پين‌ها و اتصالات روي قسمتهاي مختلف کامپيوتر، ظريف و حساس هستند و بد به کاربردن آنها مي‌تواند نتايج تاسف باري داشته باشد. هميشه بايد سعي کنيم که کارتها و ساير بردها را با گرفتن از لبه‌هايشان جابجا کنيم و مورد استفاده قرار دهيم. نبايد اتصالات فلزي طلارنگ روي چيپ‌هاي حافظه و کارتها لمس شوند، زيرا مايعات استخراج شده از انگشتها مشکل ساز هستند و هميشه قبل از کار بر روي PC، حتما بايد آنرا از برق کشيد. همچنين بايد نسبت به الکتريسيته ساکن محتاط بود. جرقه ناشي از جابجايي الکتريسيته ساکن توسط نوک انگشتان، مي‌تواند براي هميشه يک چيپ را خراب کند. تا حد ممکن نبايد کامپيوتر را در محيط فرش شده اسمبل کرد.

قبل از آنکه قطعه اي را در کامپيوتر از جاي خود برداريم، بايد کارهاي زير را دنبال کنيم:

پاهاي خود را بر جاي خود محکم کنيم و حرکت ندهيم

با تماس با فلز در تماس با زمين- از جمله پشت کيس کامپيوتر وقتي متصل به سوکت سه پايه اي است- بر زمين تکيه دهيم تا هرگونه حرکت در حال سکون در بدنمان را از بين ببريم

بدون حرکت پاهاي خود، هر چه را که بايد با قطعه مورد نظر از کامپيوتر انجام دهيم را انجام ميدهيم

اگر احتياج به حمل قطعه اي از کامپيوتر شخصي خود را داريم، آن را در يک بسته حمل مي‌کنيم که قطعه مورد نظر ثابت باشد و حرکت نداشته باشد

پاهاي خود را محکم مي‌کنيم و خود را به زمين ثابت مي‌کنيم قبل از آنکه قطعه را از بسته حمل جابجا کنيم.

کامپيوتر شخصي خود را در ميز بزرگي اسمبل مي‌کنيم. بايد اطمينان پيدا کنيم که فضاي کافي براي قرار دادن قطعات بر روي آن داريم. يک ظرف يا کاسه کوچکي براي پيچ‌ها و ابزارهاي ريز ديگر به کار مي‌بريم. براي کار اسمبل احتياج به انبردست و آچار و پيچ‌گوشتي چهار سوي کوچک و پيچ گوشتي دوسوي کوچک داريم. همچنين ممکن است به يک آينه کوچک و يک چراغ قوه احتياج پيدا کنيم وقتي مي‌خواهيم در اطراف کيس که قابل رويت نيستند کار کنيم.

مراحل اسمبل کردن:

1- مطالعه کتابچه مادربورد: براي اسمبل کردن بايد ابتدا کتابچه مادربورد را مطالعه کنيم. با مطالعه کتابچه مادربورد قبل از شروع به اسمبل کردن PC، مي‌توان مقدار زيادي در وقت خود صرفه جويي کرد و دردسر خود را کم کرد، حتي اين مطالعه قبل از خريدن حافظه و cpu نيز مي‌تواند بسيار مفيد باشد. همه کتابچه‌هاي مادربورد، همه اطلاعاتي را که بايد داشته باشند ندارند، ولي اکثر قريب به اتفاق شرکتهاي معروف ( مانند Asus و Abit) مستندات تشريحي را تهيه مي‌کنند. کتابچه‌ها اطلاعات مهمي‌را به ما ميدهند، از جمله اينکه چگونه جامپرها را ست کنيم و کدام اسلاتها براي نصب انواع رم هستند. هر چند توصيه مي‌شود که از مادربورد بدون جامپر استفاده شود، بعضي از مادربوردها ممکن است شامل تعدادي جامپر يا سوئيچهاي DIP باشند. مادربوردهاي مبتني بر چيپ ست VIA KT266 داراي يک جامپر جهت تغيير بين 200 مگاهرتز و 266 مگاهرتز، front side گذر گاه هستند و مادربوردهاي RAID معمولا داراي تنظيم سوئيچ‌هاي DIP هستند.

2- نصب CPU: اگر از يک cpuي سوکت دار استفاده مي‌شود: بايد cpu را از لبه‌ها يش در دست بگيريم و به گوشه‌هاي رديف پين‌هاي آن نگاه کنيم، يک يا دو تا از گوشه‌ها بايد پينهاي کمتري از بقيه داشته باشند. سپس به سوکت روي مادربورد نگاه مي‌کنيم و گوشه‌هايي که مشابه با گوشه‌هاي تک cpu است را شناسايي مي‌کنيم. سپس بازوي کوچک را بلند کرده و به نزديک سوکت مادربورد برده و به ملايمت و آرامي، با هم خط کردن گوشه‌هاي مناسب و مقتضي، cpu را در سوکت قرار ميدهيم. در هنگام داخل کردن cpu از فشار استفاده نمي‌کنيم. Cpu بايد به درستي در جاي خود بلغزد و قرار گيرد. اگر اين گونه نشد، اطمينان پيدا مي‌کنيم که بازوي آزاد سازي سوکت کاملا بلند شده باشد و گوشه‌هاي تک cpu با گوشه‌هاي مربوطه در سوکت تطابق داشته باشند. سپس بازو را به پايين فشار داده و مطمئن مي‌شويم که آن را به جاي درست خود چفت مي‌کنيم.

سپس کولر cpu را اضافه مي‌نماييم. برخي از کولرهاي cpu، نوارهاي گرمايي از قبل تعبيه شده دارند که در جايي قرار دارد که در تماس با cpu است. اگر کولر از اينگونه بود، هرگونه پوشش محافظ را جدا مي‌کنيم (معمولا نواري از پلاستيک آبي). اگر کولر نوار گرمايي متعلق به خود را نداشت، مقدار کمي‌از خمير گرمايي را در وسط cpu پخش ميکنيم ( خمير گرمايي خيلي موثرتر از نوار گرمايي است، بنابراين اگر کولر نوار داشته باشد ممکن است کار بهتر اين باشد که آن را جدا کنيم). کولر cpu را به سوکت همانطور که در دستورالعملهايش توضيح داده شده مرتبط مي‌سازيم. در مکانيزم بستن کولر ممکن است به مقدار زيادي فشار احتياج باشد، ولي از فشار دادن کولر به طور شديد به طرف پايين بر روي هسته cpu اجتناب مي‌کنيم، فشار مستقيم زياد مي‌تواند هسته‌هاي Athlon را خرد کند. ممکن است بهتر اين باشد از يک سري انبردستهاي با سرهاي برآمده سوزني براي متصل کردن کولر استفاده کنيم. سرانجام، کابلهاي تغذيه کولر را به محل سه شعبه اي نزديک بر روي مادربورد متصل مي‌سازيم.