دانلود پروژه کارآموزی صنایع لاستیکی جاویدان

تاریخچه شرکت :

این کارگاه در قلب یک کارگاه  خصوصی nv سال 1375 تاسیس شد (در قالب کارگاه لاستیک سازی هاشمی ) این عنوان  به واحد های تولیدی ارائه شد . سابقه تولید این شرکت تقریباً به حدود 15 سال پیش برمی گردد که آقای مهندس هاشمی در یک کارگاهی در اصفهان  شریک بودند  و قطعاتی را که سفارش می گرفتند  مراحل  کنترل  و بسته بندی آن را در مشهد بنام می دادند که برادر مهندس هاشمی از خدمت برگشتند (برادر مهندس هاشمی ) و امکان  همکاری با ایشان  را پیدا کردند  وقتی که هر دو با هم شدند کارگاهی را در جاده قوچان  دارند و گاه طوس تاسیس کردند ودر انجا  شروع  به فعالیت  کردند تولید ایشان را در اصفهان  به طور اشتراکی انجام می دادند به سمت کارگاهی که در مشهد انجام می شد شیفت دارند .تولیدات  این شرکت  برروی قطعات پلاستیکی هیدرولیک و به طور اخذ در ارتباط با دستگاههای راهسازی ، انواع پنکنیگ ،سیل رینگ،کاسه نمد و دستگاههای بسیار سنگین که در کار معدن و راهسازی مورد استفاده  است متمرکز می شود . این دستگاهها می تواند در جکها ، پمپها ، ترمز ها  و دیگر سیستمهای که مورد استفاده  است کار برداشته باشد به تدریج این کار ادامه پیدا کرد به طوریکه غیر از قطعات لاستیکی قطعات دیگری که در یک فعالیت تعمیرات و نگهداری موثر بود تامین می شد . به عنوان مثال : یک دستگاه بنز 1921 دارید وقصد دارید که جک این را تعمیر کند یا یک لودر 260 دارید که با آن کار انجام می دهید ولی خواهید این را تهیه کند ماهیت قطعاتی که ما روی آن کار انجام می دهیم محدودیت ایجاد می کند . به طور مثال وقتی که گیر بکس را باز می کند خیلی علاقمند هستید که کلیه قطعات تعویض کرد و این تعمیر و نگهداری است به طور یکجا در دسترس باشد و به شهر و فروشگاه  هم دسترسی ندارید به انبار مراجعه می کنید و یک جعبه به شما تحویل می شود و شما تمام قطعات مورد نیاز را در داخل آن می گذارید به خاطر همین حساسیتها جابجای اینکه قطعه تولید کنیم مجموع قطعه تولید می کنیم این مجموعه قطعات را سیل کیت می نامیم .

کیت به معنای مجموعه و سیل به معنای در بنده واشر، آب بندی کننده  در این مجموعه سیل کیتها قطعات لاستیکی ، نمد ، واشر فلزی ، پیستونهای آلومینیومی و... دیده می شود . یک نکته حائز اهمیت این است که اگر ما این مجموعه قطعات  را تولید کنیم ، گیر بکس را ببندیم به هر دلیلی یکی از 48 قطعه ای که ما تولید  می کنیم  و توی این مجموعه گذاشتیم  یکی از آنها کیفیت مطلوب را نداشته باشد  فرض کنید بعد از 5 ساعت جواب کند دو مرتبه باید این قطعه را تولید کنیم و اون هزینه سنگین دوباره باید تکرار شود چه هزینه قطعات و چه هزینه خوابیدن دستگاه و چه مکانیک دستگاههای سنگین بنابراین حیاتی است کلیه  قطعاتی که ما بسته بندی می کنیم دارای کیفیت مطلوب باشد همه این مطالب دست به دست هم می دهد و یک حساسیت بالا را در کارها ایجاد می کند . از زمانیکه آقای مهندس هاشمی و برادر ایشان تولیداتشان را در مشهد آوردند سعی کردند این قطعات را تولید کنند از سال 75 که یک چیزی شاید 25،26 قطعه مجموعه در دست تولید داشتند الان بالغ بر 380 قطعه مجموعه را دارند این رشته تقریباً 10 برابر را در طی سالهای 7،8 سل گذشته توانستند بدست  آوردند . همیشه این تولیدات کمی نبوده یعنی سعی کردند در کیفیت هم از فراوان را بزند. این شرکت کار را به صورت یک کارگاه خصوصی شروع کرد و در سال78 (اسفند) این شرکت به ثبت رسید (شرکت صنایع لاستیک جاویدان) این شرکت باش 1387 در 24(اسفند ) سال 77 ثبت شد و در سال 78 عملاً فعالیت شرکت آغاز شد فعالیت شرکت به این معنا آغاز شد که به فکر زمین افتادند (برای ساخت و ساز) به فکر تسهیلات برای تامین مالی و فعالیت این شرکت به این شکل آغاز شد شرکت در این قالب شروع به کار کرد و ساخت و ساز را انجام داد و در بهمن سال 1380 این کارگاه کار ساختمانی آن تمام شد و اماده بهره برداری شد درست اول بهمن ماه سال 1380 اصلاح شد ودر واقع رسمیت کار به عنوان تولید از انجا  آغاز شد و در انتهای فروردین سال 1381 پروانه شرکت گرفته شد طبیعتاً وقتی کار توسعه پیدا می کند باید سیستمهای متعددی نظیر سیستم موجودی  انبار ، سیستم حسابداری مالی و سیستمهای دیگر روی کار آیند ابتدا کار با سیستم مالی دستی شروع شد طبیعتاً نه توسعه کار آنقدر بالا بود که سیستم مکانیزه طلب کند و نه امکانات حالی اجازه  این کار را می داد. تا اینکه (مهندس هاشمی ) با یک ثبت ساده حسابداری این کار را انجام  دادند و ابتدا کار را در قالب حساب دخل و خرج یعنی  چند تا سر فصل  حساب کردند و خریداران ، فروشندگان و هزینه ها را تفکیک کردند و شروع به ثبت حسابداری دوبل کردند و این کار را ادامه  دادند و همیشه سعی کردند که ترازنامه صحت داشته باشد تا جایی که تصمیم  گرفتند این کار  را به یک حسابدار واگذار کنند حسابداری را به خدمت گرفتند و شروع به همکاری کردند و ایشان سرفصل ها را توسعه دادند و چون تقریباً این ساختمان رد حال تکمیل شدن بود و مهم بود که چی باشد به این ترتیب حسابدار کار خود را شروع کرد  تا اینکه حجم عملیات حالی یک مقدار سنگین تر شد  و به این فکر افتادند که باید یک نرم افزار را داشته باشند و اومدند نرم افزاری که به درد کارتون می خورد و در بازار وجود داشت و آن شرکت برای  خرید نرم افزار کاندید کردند  آقای مهندس هاشمی قرارداد را با یک شرکت خاص بسته  و محدودیتی که داشتند این بود که بر لحاظ تیپ تولیدات سیستم  انباری حتماً باید FiFo باشد . به عنوان مثال : اگر 10 قطعه از یک محصول وجود دارد و قطعه 11 می یابد باید زیر قطعه 10 بماند یعنی از بالا شروع به فروش کند و گاهی ممکن است  همان تولیدی که انجام می دهند همان را بفروشند و این سه سال داخل انبار بماند این سه سال ممکن است ماندگاری انبارداری نداشته باشد.

به همین دلیل هیچکدام از نویسنده های نرم افزار مالی ان  موقع این کار را نتوانستند انجام دهند همه انها روش میانگین  را داشتند و میانگین  به درد این  شرکت نمی خورد  چون کیت مواد هم به شدت در نوسان  بود و می خواستند قیمت تمام شده به همان قیمتی که وارد می شود در خروج محاسبه شود .  بالغ بر یکسان و سه ، چهار ماه این شرکت در حال سعی و خطا بود که برنامه نوشته این شرکت  را روی ان تست کنند و اشکال ان را بازگو کند به جایی رسید که  ان نرم افزار تقریباً کامل شد و سراغ  یک نرم افزار دیگر رفتند .این نرم افزار کار آقای مهندس مصطفی احمد پور بود . و نرم افزار ایشان به اون چیزی که شرکت نیاز داشت نزدیکتر بود . به چیزی که این شرکت می خواست ولی می دانید  که ماهیت یک کار مالی به ان  کاری که در حال انجام دادن هست وابسته می باشد . مثلاً : فرض کنید  کار مالی که در یک معدن اتفاق می افتد با یک کار مالی که در یک درمانگاه اتفاق می افتد و با کار هایی که در یک شرکت صرفاً خدماتی اتفاق می افتد خیلی فرق می کند و طبیعتاً گزارشاتی که گرفته می شود گزارش مورد نیاز متناسب با ماهیت آن شغل است. مثلاً : در یک شغل ممکن  است گزارش متعددی انبار خیلی اهمیت داشته باشد مثل کار شرکت صنایع لاستیک سازی جاویدان .

بنابراین  به ماهیت ان کار که در یک شرکت انجام می شود تیپ نرم افزارمالی هم تغییر می کند .

فرآیند عملیات تولید :

در کار لاستیک سازی یک سری  مواد اولیه وجود دارد و این مواد اولیه بعداً با یک مقدار مواد دیگر ترکیب می شود وخودشان به تنهایی مورد استفاده تولید قرار می گیرند و این بخش از پیچیدگی کار است .گاهی در شرکت  یک موادی به تنهایی قالب گیری می شود و پخت می شود و کامل می شود ولی گاهی آن مواد با 10 ماده دیگر ترکیب می شود حالا در جایی که ترکیب اتفاق می افتد محدودیتهایی وجود دارد و لازم است که مواد اولیه ورود به انبار بزنیم بعد در یک طیف 8.27. قلم مواد یک تولید بخصوص یک فرمول می کنیم  مقادیر به طور متناوب است که  فرض کنید: دریک کیلو مواد ترکیب شده ممکن است 95 گرم از یکی از این مواد دیده شود یعنی 95% از ان ترکیب این ماده نشان می دهد ولی ممکن است یک ماده دیگر در 1 کیلو فقط2 گرم استفاده شود که لازم است  نرم افزار انبار واحدهای سنجش مناسب را انتخاب کنیم که ان 2 گرم در فرآیند گرد کردن اعداد گم نشود یعنی 2 گرم  اگر بناست واحد (کیلوگرم) باشد  و تا دو قم اعشار  از شما  قبول کند  ممکن است که 2 گرم  را تلقی کند لیاگرم تا 10 گرم 1% می گیرد و این خطا ایجاد می کند و به پایان سال که می رسد حالا از این 10 کیلو مواد که وارد  کردیم مصرف الف) نگاه می کنیم صفر است و موجودی انبار را نگاه می کنیم و می بینیم 5/4 کیلو است .

بنابراین این 5/0 کیلو در گردکردن به تدریج خروج پیدا کرده ولی نرم افزار زا ان  صرفنظر کرده . حالا این واحد انتخاب شد و امولاسیون می دهید و به نرم افزار می گوئید کامپانت الفا حاوی این مواد  و با این فرمول است .در اینجاست نرم افزار متوجه می شود که  داخل هر 1 کیلوگرم کامپانت a چه چیزهایی خوابیده است وقتی این 1کیلو گرم کامپانت را تولید تعریف می کند برای نرم افزار اتوماتیک می رود و ان مقادیر مورد نیاز مواد اولیه را از انبار خارج می کند و در واقع بوردکراسی کاغذی را حذف می کند و کافی است که قبلاً این فرمول را معرفی کرده باشید و بعد اعلام کنید که من 1کیلو از این تولید کردم  و خودش به اتوماتیک می دهد و خارج می کند .حالا این کامپانت آماده تولید می شود  ممکن است با این کامپانت a لیا قلم قطعه را امکان تولید داشته باشید حالا نیاز است که اولاً: بدانید که چه چیزی تولید می کنید  دوماً: از هر چیزی چه تعداد و این قطعه چند گرم زا کامپانت a نیاز دارد .

یک مشکل که کار در لاستیک بوجود می آید این است که شما 10 قطعه مواد را برای تولید این قطعه می گذارید این قطعه داخل می رود و پخت می شود هر موقع که پخت شد بعد قطعه تولید شده را دارید که مقدار مواد زاید در کنار آن وجود دارد.

مثلاً :گر 100 گرم مواد برای آن قطعه کنار گذاشتید12گرم ان دور ریخته می شود بنابراین  برای خروج نباید گفت : که قطعه من90گرم است شما 100 گرم مواد خارج کردید پس10گرم قطعه تولید کردید و این ممکن است یک مغایرت ایجاد کند (در موجودی انبار) و یک مغایرت دیگر این است که 500 گرم از این قطعه تولید می کنیم و می بینیم که 7 قطعه آن زائد است و آن7 قطعه را دور می ریزیم ورود به انبار 493 قطعه می شود و ارگ حواسمان نباشد و این زائد را محسوب نکنیم باز انبار مواد کم می آورد ممکن است در آخر سال بگوئیم که آقای x شما در انبار 493 قطعه دارید و هر کدام 90و یا100گرم می باشند 49300 گرم ولی شما 50گرم مواد را مصرف این کار کردید بقیه آن کجا رفت و این مغایرت را باید حل کرد بنابراین یک پرت ناگزیر داریم (درفرآیند قالب گیری ) گاهی اتفاق می افتد که به عنوان ضایعات این قطعه مهار حذف  شود  بنابراین تمام نکات را باید در نرم افزار دیده باشیم . حالا فرض کنید که تمام اینها را دیدیم پس نرم افزار حسابداری تولید این قطعه می داند که چند گرم از آن کامپانت خارج کند . برای تولید کامپانت می داند که چند گرم از هیچکدام از مواد خارج کند پس تکلیف ما با مواد روشن شد اما حالا این قطعه وارد انبار می شود و گرفتاری ما با قطعه شروع می شود  چون یک قطعه ممکن است خودش به تنهایی فروخته شود وممکن است 10،12 مجموعه قطعه شرکت کند داخل یکی 2تاوداخل یکی 10تا دانه بشیند و توی یکی یک بسته 100 تایی از هر دوی آنها پس باز نرم افزار نیاز دارد که بداند که این را برای چه مصارفی استفاده کند به خاطر آن به آن آنالیز می دهد آنالیز رد واقع شرح اجزای یک مجموعه است یک آنالیز به آن می دهند تا برسند که کامپانت a چید.بعدم آن می گویند که این قطعه چند گرم کامپانت a دارد و این 2 تا آنالیز شد بعد می آیند و به آن می گویند که این کیت K2 چندتا از این اورینگ دارد و این 3تاآنالیز شد پس کامپیوتر حداقل 3تاانالیز نیاز دارد بنابراین این پیگیریهایی که در واقع در تغییر و تحول مواد اتفاق افتاده است در کمتر صنعتی دمیده می شود و این در قالب یک کیت داخل انبار رفته و K2 شده ، لیا تا از یک قطعه و2تا قطعه دیگر با هم ترکیب شده و K2 را بوجود آورده است نرم افزار بید امکان برگرداندن این کیت  ها را هم  داشته باشد که باز این کیت را به اجزای سر مجموعه اش بشکند و دوباره سر جای خودش برگرداند . یک ضرورت دیگر در اینجا دیده  می شود  با توجه به اینکه گفته شد بالغ بر 370،380 مجموعه قطعه در این شرکت وجود دارد طبیعتاً می توان تصور کرد که تنوع اقلام قطعات چقدر بالاست. برای هر قطعه ای که به صورت تئوری مشاهده می شود  انواع و اقسام مواد ممکن است متصور باشد پس برای اینکه تکلیف را با قطعات بدانیم باید روش دیگری شناسایی کنیم راه چاره این است  که کد گذاری کنیم . که همیشه 2تا محدودیت دارد 1- دست و بال را باز می گذارد ولی بعداً به ادم فشار می اورد . 2- اول به ادم فشار می آورد  و بعد دست و بل  را باز می گزارد .یک کد می تواند 3 مدل باشد .

مثلاً :گر 100 گرم مواد براي آن قطعه كنار گذاشتيد12گرم ان دور ريخته مي شود بنابراين براي خروج نبايد گفت : كه قطعه من90گرم است شما 100 گرم مواد خارج كرديد پس10گرم قطعه توليد كرديد و اين ممكن است يك مغايرت ايجاد كند (در موجودي انبار) و يك مغايرت ديگر اين است كه 500 گرم از اين قطعه توليد مي كنيم و مي بينيم كه 7 قطعه آن زائد است و آن7 قطعه را دور مي ريزيم ورود به انبار 493 قطعه مي شود و ارگ حواسمان نباشد و اين زائد را محسوب نكنيم باز انبار مواد كم مي آورد ممكن است در آخر سال بگوئيم كه آقاي x شما در انبار 493 قطعه داريد و هر كدام 90و يا100گرم مي باشند 49300 گرم ولي شما 50گرم مواد را مصرف اين كار كرديد بقيه آن كجا رفت و اين مغايرت را بايد حل كرد بنابراين يك پرت ناگزير داريم (درفرآيند قالب گيري ) گاهي اتفاق مي افتد كه به عنوان ضايعات اين قطعه مهار حذف شود بنابراين تمام نكات را بايد در نرم افزار ديده باشيم . حالا فرض كنيد كه تمام اينها را ديديم پس نرم افزار حسابداري توليد اين قطعه مي داند كه چند گرم از آن كامپانت خارج كند . براي توليد كامپانت مي داند كه چند گرم از هيچكدام از مواد خارج كند پس تكليف ما با مواد روشن شد اما حالا اين قطعه وارد انبار مي شود و گرفتاري ما با قطعه شروع مي شود چون يك قطعه ممكن است خودش به تنهايي فروخته شود وممكن است 10،12 مجموعه قطعه شركت كند داخل يكي 2تاوداخل يكي 10تا دانه بشيند و توي يكي يك بسته 100 تايي از هر دوي آنها پس باز نرم افزار نياز دارد كه بداند كه اين را براي چه مصارفي استفاده كند به خاطر آن به آن آناليز مي دهد آناليز رد واقع شرح اجزاي يك مجموعه است يك آناليز به آن مي دهند تا برسند كه كامپانت a چيد.بعدم آن مي گويند كه اين قطعه چند گرم كامپانت a دارد و اين 2 تا آناليز شد بعد مي آيند و به آن مي گويند كه اين كيت K2 چندتا از اين اورينگ دارد و اين 3تاآناليز شد پس كامپيوتر حداقل 3تااناليز نياز دارد بنابراين اين پيگيريهايي كه در واقع در تغيير و تحول مواد اتفاق افتاده است در كمتر صنعتي دميده مي شود و اين در قالب يك كيت داخل انبار رفته و K2 شده ، ليا تا از يك قطعه و2تا قطعه ديگر با هم تركيب شده و K2 را بوجود آورده است نرم افزار بيد امكان برگرداندن اين كيت ها را هم داشته باشد كه باز اين كيت را به اجزاي سر مجموعه اش بشكند و دوباره سر جاي خودش برگرداند . يك ضرورت ديگر در اينجا ديده مي شود با توجه به اينكه گفته شد بالغ بر 370،380 مجموعه قطعه در اين شركت وجود دارد طبيعتاً مي توان تصور كرد كه تنوع اقلام قطعات چقدر بالاست. براي هر قطعه اي كه به صورت تئوري مشاهده مي شود انواع و اقسام مواد ممكن است متصور باشد پس براي اينكه تكليف را با قطعات بدانيم بايد روش ديگري شناسايي كنيم راه چاره اين است كه كد گذاري كنيم . كه هميشه 2تا محدوديت دارد 1- دست و بال را باز مي گذارد ولي بعداً به ادم فشار مي اورد . 2- اول به ادم فشار مي آورد و بعد دست و بل را باز مي گزارد .يك كد مي تواند 3 مدل باشد .

1-كاملاً عددي باشد 2- كاملاً حرفي باشد 3- حرفي و عددي باشد اين تصميم گيري را كد گذار بايد اتخاذ كند . كه كداميك از اين سه دسته را انتخاب كند وقتي انتخاب را انجام داد محدود به اين مي شود كه اين كه را در چند كاراكتر تعريف كند . به عنوان مثال : فرض كنيد اتومبيلي رد شيشه قب آن چند تا كدهاي عريضي نوشته شده و ان كد حاوي اطلاعات بسيار زياد هم مي باشد حاوي اين اطلاعات است ك اين اتومبيل چه اتومبيلي است ، از چه مدلي است ، در كدام خط توليد مونتاژ شده و چقدر تاخير توليد داشته و توسط چه مسيري رد حال جمل كردن است و... اما يك كد گذاري اقل به نيازش نگاه مي كند اون چيزي كه اول فشاري آورد بعد راحت مي گذارد (يعني هر چه حجم وجودتر كنيد استفاده از ان راحت تر است ) هم وجود اين اقلام كار بسيار مشكلي است مثل اين است كه خصوصيات فردي تمام افرادي كه در يك مملكت زندگي مي كنند را م خواهيم كدگذاري كنيم اگر بخواهيم به هر آدم يك كد دهيم كار بسيار سختي است حالا نگاه مي كنيم كه اين را براي چه مي خواهيم شايد دنبال شاخصهايي باشيم كه نشان دهنده رفاه اجتماعي است و مي خواهيم بر اين اساس داخل كامپيوتر كد گذاري كينم حالا اگر اين كه را باز بگيريم اول خيالمون راحت است ولي بعد مورد استفاده ان به درد نمي خورد مهندس هاشمي تنها كاري كه كرد اين بود كه محدوديتهاي نرم افزار را كنترل كرد و ديد كه اجازه 5 رقم 6 رقم كه به ان مي دهد سعي كرد كوچكترين كه يعني 6 رقم را جمع كرد كه اين در واقع دستو رالعمل كد گذاري بود با تمام تنوعي كه در قطعات وجود دارد كار بسيار حساس است . حالا نرم افزار اين امكان را پيدا كرد كه قطعات را هم بشناسد با يك كمد6 رقمي قطعه را بشناسد، با يك كه6 رقمي كيتها و... را بشناسد . وظيفه نرم افزار اين است كه اين ها را به هم ارتباط دهد و اينها را جابجا كند اگر مي خواههد كامپانت را آزاد كند بايد مواد اوليه را آزاد كند مقام اين ارتباطات با هم انجام مي گيرد . گزارشهايي كه در واقع از نرم افزار انتظار دارند بخشي از ان گزارش حالي است . (مانده حسابها ، مانده بانكها ،گردش اشخاص ، دارايي جاري و بدهي جاري ، اقلام سرمايه و استهلاكات،...) چند تا گزارش خاص وجوددارد و ان اين است كه مي گويندقطعه اي كه الان كدش را مي دهند توي كدام يك از كيتها شركت دارد . مي خواهند براي توليد ان برنامه ريزي كنند مي خواهند بدانم چند قطعه از اين مواد توليد كند كه براي سه ماه از موجودي انبار راحت باشند .يك گزارش ديگر وجود دارد كه بيان مي كند براي توليد اين قطر چه كامپانت هايي مورد نياز گاهي كامپانت ها تركيبي است . گزارش ديگر اين است كه بيان مي كند براي توليد كامپانت چه موادي لازم است.

گزارش ديگر اين است كه كسري قطعه را اعلام مي كند . يعني يكبار فرض كنيد من مي آيم محاسبه مي كنم مي گويم براي اينكه من خيالم از موجودي اين قطعه راحت شود بايد بدانم كه براي اين كيتها چه مقدار لازم دارم . پس من مي دانم از يك قطعه بايد 500تا در داخل انبار باشد اين عدد 500 را به عنوان حداقل موجودي كه نقطه سفارش اين را به نرم افزار مي دهيم و يك آلار مي گذاريم و به نرم افزار مي گوئيم كه كليه قطعات را با موجودي انبار واين باشد سفارش كنترل كف به محض اينكه اين 510 تا بود و 15 تا خروجي زده شدو495 شد اين را داخل يست سياه (ليستي كه به ماهشدار دار بگذار) هر وقت من خواستم براي توليد برنامه ريزي كنم كه حالا اين قالبي را براي توليد بگذاريم و مي آيم اول ليست سياه را نگاه مي كنم و ببينيم كه كداميك از قطعات از نقطه بحراني پائين تر آمده و نياز به توليد مجدد دارد آنهايي كه بيشتر از همه بحراني شده و افت شديد دارد اونها را اول مي گذارم و اين يك گزارش ديگر نرم افزار است . گزارش ديگر اين است كه آناليز كيت ها را در اختيار مي گذاريم .

در مورد ثبت و ضبط دستي كار : در قالب 6 تا فرم اين كار انجام شد يك برگ ورود كالاست و يك برگ توليد ، يك برگ ورود توليد كيت داريم كه اين مجموع قطعات را جمع مي كند و به انبار تحويل مي دهد يك برگ خروج كالاي فروخته شده داريم و يك برگ ورود مواد اوليه داريم و... در واقع ورود و خروج مقام اشكال موادي كه گفته شد چه در قالب مواد اوليه و چه در قالب قطعه ساخته شده و چ كيت مقام شده ، چه چيزي كه فروخته و چه چيزي كه خريداري مي شود ، تمامي اين ها را در قالب همان 6 تا فرم ثبت و ضبط مي كنيم ودر واقع در جاي مناسب نرم افزار اين ثبت دستي را وارد مي كنيم اين ثبت در واقع يك ضرورت است .

ما نبايد استنباط كنيم كه چون نرم افزار اومده ثبت دستي بايد كنار برود نه، نرم افزار بايد كمك كند بوروكراسي به حداقل برسد و آن حداقل بايد وجود داشته باشد يعني اگر به هر دليلي من فرض كنيد ثلث نرم افزار را از دست بدهم و نرم افزار با مشكل مواجه شود و شخصي كه آن نرم افزار را نوشته از دسترس من خارج شود (برود در شهر ديگري زندگي كند) اين يك فرض بزرگي است و بايد در هر مقطع Bakup داشته باشند كه هر اتفاقي كه افتاد حداكثر يك روز كاري را از دست بدهند و و ثبت كاغذي به ما كمك مي كند كه هميشه از اين يست دور باشيم كه اگر اطلاعات از دست رفت حالا چكار كنيم ، حالا هيچ كار نمي كينم همان دست نوشته را وارد يك نرم افزار جديد مي كنيم علاوه براينكه وقت ما را مي گيرد .

1- ريسك به لحاظ از دست دادان اطلاعات نداريم 2- گاهي ممكناست كه ما كنترل كنيم يعني اگر امپراطور رد سطح نرم افزاري اشتباه كرد آن دست نوشته ما را كمك كند ، بايد يك مقدار منابع اطلاعات داشته باشيم تا مغايرت ها را چك كنيم اين منابع همان ثبتهاي دستي كه انجام مي دهيم در واقع يك ثبت كامپيوتري و فني مي خواهد رخ دهد به استناد يك ستاره برگ ورود كالا اين اتفاق مي افتد ، به استناد يك برگ خروج كالاي فروخته شده رخ مي دهد ما كنترل مي كنيم تا ببينيم كه فرض كنيد : تا فلان تاريخ موجودي ما با موجودي انبار مي خواند ان جايي كه مغايرت آغاز مي شود شمارش برگ ورود كالاي ساخته شده به انبار يا برگ خروج كالا از انبار را داريم آن سفارش را كنترل مي كنيم و مي بينيم كه در اين برگ اظهار شده 60 تا خروجي داريم ولي فاكتوري كه براي اين كالا صادر شده است 160تا مي باشد و اين يك مغايرت ايجاد مي كند بنابراين ترجيح مي دهيم كه مقام اطلاعات بايد به هم پيوست باشند چه اطلاعات نرم افزاري ، و چه اطلاعاتي كه به صورت دستي جابجا مي شود اگر تمام اينها به هم پيوسته شود كار خيلي راحت است . و حالا يك كار ديگري كه انجام مي شود اين است كه براي هر محصول يك اتكت و يك باركد وجود دارد (محصول كه توليد مي كنند) اتكتي كه وجود دارد حاوي يكسري اطلاعات است مهمترين ان اطلاعات كد است (غير از ان كد 6 رقمي كه درواقع زبان مشترك شخص با واحد توليد ي است ) يك زبان مشترك هم با بازار نياز دارند اين را هم بوسيله كه مشخص مي كنند اين كه توي اتكت ديده مي شود (C2) اين دومين كيت دستگاههاي كاتر پيات راست شرح آن راهم مي نويسيم كه اگر كسي ندانست C2 چيه ، پارت نامبر آن را بداند و شرح ان را بفهمد كار مهمي كه در اين شركت اتفاق مي افتد اين است كه هر Lable بعد يك تفاوت دارد . يك سريال نامبر دارد اين شماره سريال يعني از هر كيت يك نرم افزار دارد كه وقتي پرينت مي كند هر اتكت را با يك شماره سريال نشان مي دهد ، اتكت بعدي شماره سريال بعدي را نشان مي دهد و همين طور ادامه دارد اين يك كمك بزرگي مي كند و اجازه مي دهد كه ما بتوانيم شناسايي كنيم كه هيچ كيت مثل هم نيستند عمدتاً تمام كيتها هم تفاوت دارند پس اين يك شاخصي است كه بتوانند ان را شناسايي كنند مي آيند اين كيت را جمع مي كنند و قطعات آن را در اختيار آقاي الف گذارند و مي گويند كه آقاي الف توي هر مجموعه 2تا از يك قطعه ،4تا از يك قطعه و 12تا از اين قطعه ابزار و يك اتكت روي آن بزنيد كار آقاي الف به طور مثال : امروز انجام دادن 200 تا از كيتهاست يك دفتر وجود دارد و ثبت مي كنند كه آقاي الف c2 را از اين سريال تا اين سريال جمع كرد به همين ترتيب خود ان قطعات كه در اختيار ايشان قرار گرفته خودش شناسنامه توليد مي كند يعني معلوم است كه در چه تاريخي با كدام پرس توليد شده و با چه موادي توليد شده است چند تا بوده است و چند تا ضايعات داشته مقام اين شناسنامه همراه ان قضيه است . شما اين را خريداري كرديد و براي فروش داخل مغازه گذاشتيد سه سال بعد اين را مي فروشيد مشتري مي برد و دو روز بعد آن را مي اورد و مي گويد كه اين قطعات اشكال دارد فلان قطعه آن زدگي را دارد ،فلان قطعه بايد 4تاباشد 3تاست و يا هر اشكال ديگر . مايعد از سه سال مي توانيم پي گيري كنيم يعني ما كافي است بگوئيم كه قوطي آن كالا را براي ما بفرستيد يا شماره سريال ان را براي ما بخوانيد شماره سريال كه خوانده شد به دفتر ثبت مراجعه م كنيم و متوجه مي شويم كه اين چه كسي بسته بندي كرده ، قطعاتش چي بوده ،چقدر ضايعات داشته و چقدر سالم بوده ، تمام اطلاعات را از بدوتولد اين كيت با همان يك عدد مي توانينم بفهيم اين يك نكته بسيار مهم و حساس است .

چگونگي تعيين كالا يا خدمات مورد نياز جامعه :

اگر بنا باشد يك مغز به عنوان كارآفرين كه چه امكانات توليد دارد و چه به لحاظ و چه به لحاظ اقتصادي و چه به لحاظ امكان مديريت و راهبري يك تعداد پرسنل يا نيروي انساني بخواهد بررسي كند كه ابتدا من روي چه كالايي دست بزنم و توليد را آغاز كنم يكسري ملاحظاترا بايد در نظر بگيرد يكي از محورهاي اصلي اين است كه در واقع كالا يا خدماتي كه براي ارائه و عرضه توليد دارد روي ان بررسي مي شود جاي مصرفي در مملكت ما داشته باشد و اگر اينطور نيست امكان صادر كردن آن به كشور مصرف كننده به سهولت وجود داشته باشد به عنوان مثال : 1- فرض كنيد كه ما بررسي كنيم كه مي خواهيم هواپيماهاي اختصاصي دو نفره توليد كنيم به علت محدوديت و قوانين و مقرارتي كه در كشورما وجود دارد امكان اينكه يك همچنين محصولي را عرضه كنيم به راحتي بفروشيم وجود ندارد 2- اگر بنا باشد به ازاي هر نفر آدم در مشهد يك بسته شير كاكائو توليد شود و در داخل بازار بياييد مي دانيد چي مي شود ؟ اگر خانواده اي //// باشند بايد روزي 5بسته شير كاكائو بخورند و اگر نخورند ودر يخچالهاي مغازه ويا انبار شير مي ماند پس بايد يك بررسي درستي نسبت به بازار مصرف انجام شود يكي ديگر هم امكان سنجي توليد است ، يعني وقتي كالا مشخص شد وديديم كه به لحاظ فروش مشكلي براي اين نخواهيم داشت ( يعني اگر همين الان توليد شود مي دانيم كه به راحتي وارد بازار مي شود و بفروش مي سد ) بعد حالا چطوري توليد كرديم آيا به لحاظ تكنولوژي ساخت و مواد اوليه مشكلي ندارد . مثال :فرض كنيد كه شما مي خواهيد فلان قطعه نظامي را بزنيد اين فقط با فلان سريال از كمپاني دوپاند آمريكا وارد مي شود خوب تحريم هم هستيم بنده شخص توليد كننده ساده آنقدر كانال ندارم كه به واسطه از كشورهاي مختلف بتوانم به مواد دست پيدا كنم پس هر برنامه ريزي كه روي توليد انجام دهم يك راه بيهوده اي است (يعني همه كار را آماده مي كنم و مي رسم به خط توليد و مواد مي خواهم آنوقت ندارم و به هيچ عنوان هم نمي توانم تيهه كنم ) بنابراين امكان سنجي توليد از همه جنبه ها بايد انجام شود و مطالعات ميداني هم كار ساز است يعني اگر فقط بخواهيم به آمار و ارقام اكتفا كنيم ممكن است ضربه بدي بخوريم .

تعيين ميزان سود دهي شركتها يا واحدهاي توليدي:

نرم افزار هاي حسابداري اين كار را به راحتي انجام مي دهند اما يك محدوديت هم وجود دارد و آن اين است كه ديتاهايي كه وارد نرم افزار مي شود (Data) اعتبار داشته باشد از آنجا كه قيمت تمام شده كالا بسيار حساس است و نكات بسيار ريزي در داخل آن نهفته است (بخصوص بحث سرشكن كردن ها و تخصيص هزينه هاي كلي به اجزاي توليد ) سود كلي به هر حال سر فصلهاي هزينه هر شركت را در بر دارد كه شامل دو بخش است :

1- هزينه هاي پرسنلي 2- هزينه هاي مواد اوليه و قالب سازي

اين دو بخش آنقدر واضح انجام مي شود كه به راحتي پايان هردوره مالي حقوق دستمزدها را محاسبه كرده ايد ، پرداخت كرديد دستورهاي پرداخت آنها هست و مي توانيد به راحتي جمع آوري كنيد ، يك بخش هم مواد و قالب سازي است كه آن هم مشخص است موجودي ابتداي دوره را داريم ، خريد مواد در طي دوره را هم داريم آنها را با هم جمع مي كنيم و از هزينه هاي انتهاي دوره كسر مي كنيم و مواد اوليه مصرف شده بدست مي آيد قالب سازي هم يك بحث سرمايه اي است و وارد سرمايه مي كنيم و قالبهاي داشته را بصورت 5 ساله و يا 10 ساله و به روش خط مستقيم مستهلك مي كنيم .

ولي در كل ان چيزي كه در واقع رد دفاتر پذيرفتني است همان ارزش اسمي قالب است هزينه استهلاك را كم مي كنيم ان مانده دفتري ملاك است بنابراين قيمت تمام شده دو ديدگاه يم تواند پيدا كند . 1- ديدگاه رسمي : يعني مي آئيد اون چيزي كه قوانين و مقررات پيچيده مي كند را محاسبه مي كنيد و به قيمت تمام شده مي رسيد و هزينه ها از ديدگاه يك چيزي مي شود و از ديدگاه غير رسمي يك چيز ديگري يعني ديدگاه رسمي اعلام مي كند كه اين قالب مي خواهد 150 سال عمر كند و در روز دوم مستهلك شود ما به اين كارها كار نداريم چون اسمش قالب است بايد 5 ساله مستهلك شود ديدگاه واقعي در واقع كمك مي كند تا بتوانيم تصميم گيري كنيم و خط مشي سازمان را رسم كنيم يعني بايد بدانيم كه هزينه ها در چه سطحي هستند و... واقع تر آن را در حقيقت مي شود با ملاحظات بررسي كرد ولي اصولاً (پكي جو) نرم افزاري كه بيشتر از ان استفاده مي كنند كنندسازماني است كه بتواند همه حساب و كتابهايش را دستي انجام دهد و همه نرم افزار ها اين قابليت را دارند كه در واقع در پايان دوره بتوانند صورتحساب سود و زيان تهيه كنند. حالا فرق نمي كند كه پايان دوره ،دوره مالي باشد يا نه خواهند سه ماه اول سال را بررسي كنند اما بايد داده هاي قابل اعتماد هم داشته باشند .مثال : فرض كنيد كه اگر خروج انبار ثبت شده حالا موجودي كه در كامپيوتر مي دهد با موجودي قفسه انبار يكي باشد يا به عبارتي داده ها قابل اعتماد باشد اگر چنين اتفاقي بيافتد پهني كه نرم افزار در واقع به آنها مي دهد مي توانند از ان استفاده كنند پهن نرم افزار سرت بسيار بالاي محاسبه است هيچ پهن ديگري در نرم افزار وجود ندارد فقط محاسبات را سريعتر انجام مي دهد .

روشهاي اقتصادي كردن طرحها :

اين روشها رد واقع در قالب يكسري مهارتهاي اكتسابي و علمي مي تواند خلاصه شود يعني بخشي از ان در واقع روشهاي كلاسيك شده اي است كه در واحدهاي مختلف دانشگاه تدريس مي شود و بخشي از ان در واقع مهارتهايي است كه ذاتاً افراد ممكن است به ان دست پيدا كنند حالا اين ذاتاً ممكن است پايه ژنيتيك داشته باشد و يا مي تواند طي ساليان سال از طريق تجربه كردن بدست آورد . شما مي توانيد بحث كنترل موجوديها را ببينيدد و بگوئيد كه من توليدم مشخص است و بازار مصرفم هم مشخص است ، قيمت تمام شده قطعه هم مشخص است پس هر طور كه من توليد كنم و بفروشم سود دارم من مي گويم نه اينطورنيست بخاطر اينكه از آنجايي كه قطعه توليد شد و رفت توي انبار يك هزينه دارد كه اين هزينه عبارتست از : 1- هزينه انبارداري كه فرض كنيد 10.000 قطعه توليد كرده 2- شما به اندازه 10.000 (10.000x قيمت فروش اون كالا ) سرمايه را توي انبار انباشت كرديد يك سيستم اقتصادي دارد ،سود پرداخت مي كند اين سود را يا به بانك مب دهد و يا به افراد مي دهد يا اگر اينقدر توانائي مالي دارد كه ازنه بانك بخواهد وام بگيرد و نه از افراد پول بگيرد اين سرمايه را مي تواند به كار ديگري در واقع وادار كند و از ان سود بگيرد و اگر اين سرمايه ر الف) توي انبارش انباشت كند يك جايي ضرر مي بيند حالا بياييد اين سرمايه را بشكنيد و بگوئيد داخل انبار هيچ چيزي نگذاريد ممكن است يكسري سفارشات را از دست بدهيد فلان قطعه را مي خواهيم اگر توي انبار آماده نداشته باشيم ممكن است مشتري به سراغ توليد كننده ديگري برود. پس بين اين حالت بد كه از اين طرف كه موجودي نداريم مشتري را از دست مي دهيم و اين حالت بد كه اينقدر موجودي داريم كه انباشت سرمايه زيان آور است يك نقطه مياني ممكن است وجود داشته باشد كه به ان نقطه ،نقطه بهينه گفته مي شود (يعني چندين و چندين و چند فاكتور وجود دارد تا ما محاسبه كنيم كه اين نقطه چقدر باشد) قيمت كالا عرضه، تقاضا، قيمت تمام شده ، هزينه انبارداري و فاكتورهاي بسيار زيادي درگير اين قضيه مي باشند . اگر بخواهيد به اين نقطه برسيد هزينه هاي مورد انتظارتان را در واقع به لحاظ رياضي (ارزش انتظاري ) يا (ميانگين مورد انتظار) به حداقل برسانيد يك شرطي خيلي مهم است و آن اين است كه :ستاباديه بازبرويه و يك ابزاري مثل فرض كنيد برنامه ريزي خطي، كنترل موجودي را در دست بگيريد و بخواهيد با آن كار كنيد اين ابزار فوق العاده مفيد است فقط وقتي كه اطلاعات درست باشد اگر اطلاعات اوليه غلط باشد به شدت مشكل ايجاد مي كند و زيان ان به مراتب خيلي بيشتر از استفاده آن خواهد بود .